Abstract:
گروه طالبان که در معرفی حکومت خود از عنوان «امارت اسلامی افغانستان» استفاده می‌کند، پس از تصرف کابل، رسماً اعضای حکومت موقت خود را معرفی کرد و از سازمان ملل متحد تقاضا کرد تا نماینده آن کشور در سازمان پذیرش شود. در دوره اول حکمرانی طالبان (از سال 1996 تا 2001)، با وجود اعمال حاکمیت موثر آنها بر بخش زیادی از افغانستان، حکومت مذکور از سوی سازمان ملل متحد شناسایی نشد. علی رغم خروج نام این گروه از فهرست گروههای ترویستی شورای امنیت در سال 2011، کماکان نام بسیاری از مقامات عالی رتبه گروه طالبان، در فهرست کمیته تحریمهای شورای امنیت قرار دارد. شورا نیز در قطعنامه 2513 (2020) تاکید کرده بود که از اعاده حکومت امارت اسلامی افغانستان استقبال نمی‌کند و آن را به رسمیت نمی‌شناسد اما در قطعنامه شماره 2593 (2021) که پس از تصرف کابل توسط طالبان صادر شده است، شورا به موضوع عدم شناسایی امارت اسلامی افغانستان اشاره نکرده است. سوال اصلی پژوهش آن است که «آیا امارت اسلامی افغانستان توسط جامعه بین‌المللی و سازمان ملل متحد شناسایی خواهد شد یا خیر؟». روش بررسی این پژوهش، تحلیلی –توصیفی می‌باشد و شیوه گردآوری اطلاعات،کتابخانه‌ای است. نتیجه این پژوهش نشان می‌دهد که امارت اسلامی افغانستان، تا زمان اثبات همکاری با دیگر دولت‌ها در مبارزه با گروههای تروریستی نظیر داعش و نیز رعایت هنجارهایی مانند حفظ حقوق بشر و زنان و تشکیل حکومتی فراگیر، از سوی جامعه بین‌المللی بویژه دول غربی شناسایی نخواهد شد.
Machine summary:
html مقدمه امارت اسلامی افغانستان در سالهای 1996 تا 2001 بر بخش اعظم سرزمین افغانستان، اِعمال حاکمیت موثر داشت اما جامعه بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد و اکثریت غالب دولت‌ها (غیر از سه دولت پاکستان، امارات متحده عربی و عربستان سعودی) آنها را شناسایی نکرده بودند.
تفاوت نگاه مقاله مذکور با پژوهش حاضر در اینجاست که طالبان اصولا پس از پیروزی در جنگ داخلی به قدرت رسیده است و مبنای تردید دولت‌ها در شناسایی حکومت طالبان، پیوند این گروه با دیگر گروههای تروریستی (مانند القاعده و داعش) و نیز نقض حقوق زنان و حقوق بشر است.
تفاوت نوشته باربر با پژوهش حاضر آن است که در این مقاله، علاوه بر سازمان ملل متحد، به بررسی این موضوع می‌پردازیم که آیا جامعه بین‌المللی اقدام به شناسایی امارت اسلامی افغانستان خواهد کرد یا نه؟ و طالبان در صورت رعایت چه شرایطی می‌تواند امیدوار به شناسایی خود از سوی سازمان ملل متحد و دیگر دولت‌ها بویژه دول غربی باشد.
تصمیم Democratically elected government Credentials Committee کمیته متاثر از فضای عمومی سازمان در عدم پذیرش طالبان به عنوان حکومت مشروع افغانستان در جهان بود زیرا تنها دولت‌های عربستان سعودی، پاکستان و امارات متحده عربی طالبان را شناسایی کرده بودند و این دولت‌ها نیز پس از شروع تحریمهای سازمان ملل متحد، شناسایی خود را پس گرفتند.
«رهبر این گروه، سراج الدین حقانی معاون اول رهبر طالبان (هیبت‌الله آخوندزاده)، بیشترین ارتباطات را با گروههای تروریستی نسبت به دیگر شاخه‌های طالبان دارند» (Twelfth Report of the Analytical Support and Sanctions Monitoring Team submitted pursuant to resolution 2557, (2020): Concerning the Taliban and other Associated Individuals and Entities Constituting a Threat to the Peace Stability and Security of Afghanistan, para.
(
, 
, 
)
