Abstract:
همهگیرشدن ویروس کرونا و پیامدهای منفی آن نهتنها جامعة ایران، بلکه جامعه جهانی را تحت تأثیر قرار داده است. پیامدهای منفی این اپیدمی در بهداشت و سلامت جوامع بهگونهای است که سبب گرفتارشدن جامعه به بحرانی همهگیر شده و تعاملات اجتماعی و برخی آداب و رسوم (فرهنگ)، بهعنوان کنشگران اجتماعی، زمینه و بستر تسهیلگر در شیوع و تکثیر این ویروس بوده که ماهیتی اجتماعی و فرهنگی به آن بخشیده است. هدف از این تحقیق، تحلیل تأثیرات کرونا بر پایداری اجتماعی محدودة بافت فرسودة شهر ارومیه است. برای تجزیه و تحلیل دادهها، اولویتبندی و میانگین رتبههای هر شاخص از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. بهمنظور بررسی شاخصهای عدالت و سلامت از تحلیلهای مکانی بهعنوان سنجش عدالت در دسترسی به فضاهای خدماتی استفاده شده است. با توجه به نتایج تحلیل فضایی، شاهد توزیع نامتعادل کاربریهای خدماتی هستیم که مغایر با اهداف پایداری اجتماعی هستند. دسترسی به مراکز درمانی شرایط به نسبت مطلوبی دارند؛ بهطوریکه بیشتر افراد ساکن دسترسی مناسب به فضاهای درمانی درون بافت دارند و بقیه افراد به مراکز درمانی واقع در خارج از بافت دسترسی مناسب دارند. محدودة مورد مطالعه به لحاظ توزیع کاربریهای فضای سبز و باز با مشکل جدی روبهروست؛ بهطوریکه بیشتر افراد ساکن به اینگونه فضاها دسترسی ندارند و با کمبود سرانه مواجهند. همچنین به لحاظ توزیع کاربریهای ورزشی و آموزشی بهمنظور استفاده دومنظوره از این کاربریها، شاهد توزیع متعادلی در سطح محدوده هستیم، اما از منظر سطح و سرانه با محدودیتهایی روبهرو هستیم. با توجه به تجزیه و تحلیل پرسشنامهها به روش تحلیل مسیر شاخصهای آموزش، کیفیت، مشارکت، امنیت و عدالت بهترتیب بیشترین شاخصهای پایداری اجتماعی هستند که تحت تأثیر ویروس کووید 19 قرار گرفتهاند.
Coronavirus outbreak and its negative consequences have affected not only the Iranian society, but also the international community. The negative consequences of this epidemic it has plunged society into a crisis and epidemic. And this phenomenon, in addition to the relationship between the health of communities, the context of social interactions and some customs (culture) of social activists, as a facilitator of the spread of this virus, which has given it a social and cultural nature.The purpose of this article is to analyze the effects of corona on social sustainability of the worn texture of Urmia city. According to the results obtained from the spatial analysis, we see an unbalanced distribution of service uses that is contrary to the goals of social sustainability. Access to medical facilities is relatively favorable, with 65.94% of residents having adequate access to Inside tissue facilities and the remaining 34.06% having adequate access to Out of tissue facilities. In terms of distribution of green and open space uses, the study area is facing a serious problem so that 73.89% of residents do not have access to such spaces and is facing a shortage of 7.78 meters per head. but in terms of level and per head, we face limitations. According to the analysis of the questionnaires by the method of path analysis of education indicators (0.89), quality (0.62), participation (0.49), security (0.35) and justice (-0.35), respectively, the most Are indicators of social sustainability that have been affected by the Covid 19 virus..
Machine summary:
هدف از اين مقاله تحليل تأثيرات کرونا در پايداري اجتماعي بافت فرسودة شهر اروميه است ؛ بدين منظور بايد دريافت که بحران حاضر بر کدام يک از مؤلفه هاي پايداري اجتماعي بيشترين تأثير را داشته تا بتوان وضعيت فضاي مورد نظر را در شرايط پاندمي و ديگر شرايط مشابه از ديدگاه توسعۀ پايدار سنجش و ارزيابي کرد.
با توجه به هدف پژوهش شش شاخص پايداري اجتماعي شهري (مشارکت ، امنيت ، عدالت ، کيفيت زندگي ، آموزش مجازي و سلامت ) به عنوان معيارهاي تحت تأثير ويروس کرونا در محدودة بافت فرسودة شهر اروميه شناسايي و انتخاب شدند که اين معيارها با اقتباس از پژوهش رزاقي اصل و خوش قدم (١٣٩٥) است .
بررسي و تحليل دسترسي عادلانه به امکانات و خدمات پزشکي عدالت يکي از مؤلفه هاي مهم و مؤثر در افزايش پايداري اجتماعي است ؛ به همين دليل در اين مقاله نحوة توزيع و دسترسي به مراکز درماني و بيمارستاني در سطح بافت فرسودة اروميه سنجيده شد که با توجه به وضعيت کنوني (بيماري کرونا) اين امر بسيار مهم است ؛ زيرا کمبود نهادهاي پزشکي در اجتماعات محلي به تأخير در زمان پاسخ دهي شهر به اپيدمي منجر مي شود؛ بنابراين بسيار محتمل است که پيش از دست يافتن سيستم هاي شهري مختلف به هرگونه کنشي ، اپيدمي به مقياس بزرگ تري گسترش يابد.
نتايج تحليل عاملي و ضرايب معناداري شاخص مشارکت (رجوع شود به تصویر صفحه) امنيت شيوع ويروس کرونا و تشديد پديدة فقر از جمله عوامل کاهش امنيت مالي ، جاني و روحي است ؛ به صورتي که افراد فقير مجبور به حضور در فضاي بيرون از خانه براي تأمين معاش خود هستند و به طورکلي بيشتر در معرض بيماري قرار مي گيرند.
Journal of Social Impact Assessment Quarterly: Special issue of Corona virus outbreak outcomesCovid 19, (2), 43-63.