Abstract:
سلسله پیشدادیان به عنوان اولین سلسله ایرانی در منابع مختلف ایران یعنی اوستا، متون پهلوی، شاهنامه و متون اسلامی آمده است، شرح حوادث مربوط به هر کدام از شاهان در این منابع گاهی مشابه و گاهی با افزوده و کاستی و تفاوت همراه است. اوستا و روایت های ملی ایران در گذر زمان و تا هنگامی که در دوره ساسانیان به رشته تحریر درآمدند دچار تحولاتی شد و سپس اساس کار تدوین کنندگان متون پهلوی، مورخان اسلامی قرار گرفتند. این تحولات همچنان ادامه یافت و به صورت افزوده ها و تفاوت هایی در شرح داستانهای پیشدادی خود را نشان داد. این پژوهش با روش تحلیل – توصیفی سعی بر آن دارد تا به بررسی سلسله پیشدادیان در منابع تاریخی بپردازد
The Pishdadian dynasty is mentioned as the first Iranian dynasty in various Iranian sources, namely Avesta, Pahlavi texts, Shahnameh and Islamic texts. Avesta and national narratives of Iran underwent changes over time and until they were written during the Sassanid period, and then became the basis of the work of compilers of Pahlavi texts, Islamic historians. These developments continued and manifested themselves in the form of additions and differences in the description of their prehistoric stories. This descriptive-analytical study tries to study the series of predecessors in historical sources.
Machine summary:
پادشاهان سلسله پيشداديان بر اساس منابع تاريخي سهيلا پايان استاديار گروه عمومي،واحد کازرون ،دانشگاه آزاد اسلامي،کازرون ،ايران فصلنامه علمي پژوهشي تاريخ (شاپا ٠٢٧١-٢٠٠٨ ) -سال ١٦ شماره ٦٢ -صفحه ١-٢٣ تاريخ دريافت :١٤٠٠/١/١٨ تاريخ پذيرش : ١٤٠٠/٤/٢٢ چکيده سلسله پيشداديان به عنوان اولين سلسله ايراني در منابع مختلف ايران يعني اوستا، متون پهلوي، شاهنامه و متون اسلامي آمده است ، شرح حوادث مربوط به هر کدام از شاهان در اين منابع گاهي مشابه و گاهي با افزوده و کاستي و تفاوت همراه است .
2 در اوستا چندين بار از کيومرث ياد شده و از او به عنوان اولين پادشاه در جهان و نيز نخستين نام رفته است ، چنان که آخرين فرد بشر و موعود پيروز گرمزدائي را سوشيانت دانسته اند: فروهرهاي مردان پاک را مي ستائيم .
صاحب مجمل التواريخ درباره هوشنگ چنين آورده است : «اول نام پيشداد بر هوشنگ افتاد، از براي آن که نخست او دادگري بين مردم نمود، و اوشهنج نيز خوانندش ، اوشهنج بن سيامک بن کيومرث و بروايتي گويند پسر مهلائيل بود و نبيره آدم ، پادشاهي هوشنگ چهل سال و کارهايش کندن کاريزها و باب کردن خانه سازي و شهرسازي و آوردن علم نجوم است .
همچنين بنا به گفته شاهنامه ، نوذر در زمان پدر کشته نمي شود، بلکه پس از منوچهر هفت سال سلطنت مي کند و سپس به قتل مي رسد.
گرشاسب دوم (گنجور شاه ) مندرج در شاهنامه ، پسر زو يا زاب است که پس از پدر مدت نه سال پادشاهي کرد.