Abstract:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیشبینی رفتارهای پرخطر بر اساس بدنظمی هیجانی,
تمایزیافتگی و ابراز وجود در نوجوانان دختر انجام شد.
روش: طرح پژوهش حاضر همبستگی بود. جامعة آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان
دختر ۱۶ تا ۱۸ ساله شهر شیراز در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بود که از بین آنهاء ۳۲۰
نفر با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای به عنوان نمونه انتخاب شدند.
دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامة رفتارهای پرخطر زادهمحمدی و همکاران (۱۳۹۰)»
مقیاس اوّلیه دشواری در تنظیم هیجان (گرتز و رومر» ۲۰۰۴)» پرسشنامه خودمتمایزسازی
(دریک و مورداک.» ۲۰۱۵) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریچیء ۱۹۷۵) گردآوری شده
است. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و به
کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ انجام شد.
یافتهها: ضریب همبستگی چندگانه, برابر با MR=۰/۵۲ بود (p<0.01) و ۲۷/۱% از واریانس
مربوط به گرایش به رفتارهای پرخطر به وسیلة متغیرهای مذکور تبیین شد. بر اساس نتایج
این پژوهشء از بین متغیرهای پیشبین, ابراز وجود (β =-0.36, P<0.01) و تمایزیافتگی
(β =-0.23, P<0.05)رفتارهای پرخطر را پیشبینی و در مجموع %۲۷/۱ از واریانس آن
را تبیین میکنند.
نتیجه گیری: یافتههای پژوهش حاضر ضرورت توجه به ابراز وجود و تمایزیافتگی را به عنوان
عوامل تاثیرگذار در رفتارهای پرخطر خاطرنشان میسازد.
Introduction: This study aimed to predict high-risk behaviors based on emotional disorder, self-differentiation, and self-Assertiveness in female adolescents. Method: The design of the present study was correlational. The statistical population of the study included all female adolescents aged 16 to 18 years in Shiraz. Among these adolescents, 320 people were selected as a sample using multistage sampling. Research data were collected using High- Risk Behavior Questionnaire (Zadehmohammadi et al, 2011), the initial scale of difficulty in emotion regulation (Gratz and Roemer, 2004), the self-differentiation questionnaire (Drake & Murdock, 2015), and the Self-Assertiveness questionnaire (Gambrill & Richey, 2015). Data were analyzed by correlation, regression analysis using SPSS-23. Results: Multiple correlation coefficient was 0.52 (pDiscussion: According to the results, it is suggested to include these factors in prevention programs aimed at reducing high-risk behaviors.