Abstract:
از دیرباز تا به امروز با استناد به روایاتی رایج و سه بیت منتسب به فردوسی، شاهنامه به داشتن شصتهزار یا قریب به شصتهزار بیت مشهور بوده است؛ حالآنکه شمار ابیات در کهنترین دستنویسها و نیز متون چاپیِ معتبر از پنجاههزار بیت درنمیگذرد. پژوهش حاضر در پی پاسخی تازه به این پرسشهاست که این رقم از کجا، کی و توسط چه کسانی رواج یافته، و نسخ خطی و چاپهای مشهور به تفکیکِ بخشهای داستانی، هریک دارای چه تعدادی از ابیات هستند. این پژوهش شامل چهار بخش است: 1. بررسی و نقد ابیات منتسب به فردوسی دربارۀ تعداد بیتهای شاهنامه 2. بررسی گزارشهای مختلف دربارۀ شمار ابیات شاهنامه (اعم از مقدمههای پنجگانۀ شاهنامه، تذکرهها، منابع تاریخی، ادبی، جغرافیایی، رجالی و...، و دیدگاههای پژوهشگران معاصر) 3. بازشماری و بهدستدادنِ تعداد دقیق بیتهای شاهنامه به تفکیک بخشهای داستانی، در چاپهای تُرنِر ماکان، ژول مول، بروخیم، دبیرسیاقی، مسکو، کزّازی، جیحونی، خالقی. 4. بحث دربارۀ دلالتهای معنایی عدد «شصت» و «شصتهزار». نگارندگان برآنند که عدد «شصتهزار» نه توسط فردوسی بلکه توسط شاهنامهدوستان، و دست کم از قرن ششم با افادۀ معنی «کثرت»، «کمال» و «تقریب» در توصیف تعداد ابیات شاهنامه بهکاررفته و حکایاتی بر اساس آن برساخته شده است که در متونی همانند چهارمقاله بازتاب یافته است. متأثر از این متن و نظایر آن، این عدد در منابع بعدی نیز تکرار شده است. برپایۀ اینگونه روایاتِ مشهور، دستکم از سدۀ ششم ابیاتی دربارۀ شمار شصتهزاریِ بیتهای شاهنامه سروده و به شاهنامه الحاق شده و مبنای گمانهزنیهای نویسندگان قدیم و پژوهشگران معاصر قرار گرفته است.
From a long time ago until now, with referencing to the common narrations and the three verses attributed to Ferdowsi, Shahnameh has been famous for having sixty thousand or nearly sixty thousand verses; while the number of verses in the oldest manuscripts, as well as valid printed texts, does not exceed fifty thousand verses. The present research seeks to answer the questions such as where, when, and by whom these numbers became popular and how many verses the manuscripts and the famous printed texts have, by separating the fictional sections. This research consists of four parts: 1. Reviewing and criticizing verses related to Ferdowsi about Shahnameh’s verse number. 2. Reviewing various reports on the Shahname’s verse number (Including the quintet introductions of Shahnameh, biographies, historical, literary, geographic, and Rijali (narrator evaluation) resources, and various views of contemporary researchers). 3. Recounting and presenting the exact number of Shahnameh’s verses by fictional parts, based on printed copies of Turner Macan, Julius von Mohl, Berookhim, Dabirsiaghi, Moscow, Kazzazi, Jeyhooni, and Khaleghi. 4. A discussion about semantic significations of the number "Sixty" and "Sixty thousand". The authors assert that the number "Sixty thousand" was not versified by Ferdowsi. But this number was used by the Shahnameh enthusiasts in the late of his life, or a brief time after his passing, with the meaning of "plurality", "perfection", and "approximation" in describing the number of Shahnameh’s verses. Based on the famous narrations, at least starting from the sixth century, verses have been versified about the sixty thousand verses of Shahnameh and are annexed to Shahnameh.
Machine summary:
پيشينۀ پژوهش از گذشته تا به امروز نويسندگان و پژوهشگران متعددي دربارة تعداد بيت هاي شاهنامه و تفاوت هاي کمّي دستنويس ها و چاپ هاي مختلف آن به تقريب يا به تحقيق سخن گفته اند: کساني همچون نظامي عروضي، علوي توسي، ابن اثير، عوفي، زکرياي قزويني، حمدالله مستوفي، جامي، نولدکه ، مينوي، تقيزاده ، فروغي، نفيسي، همايي، رياحي، خالقي مطلق ، حميديان ، کزازي، شميسا، امتياز احمد و آيدنلو؛ که در اين مقاله به اجمال به يادکرد، طبقه - بندي و گاه نقد آراء آن ها پرداخته خواهد شد.
ج - در هجونامۀ منسوب به فردوسي نيز بيتي وجود دارد که برخي دربارة کميت شاهنامه بدان استناد کرده اند (براي مثال ، تقيزاده ، ١٣٩٠ و فروزانفر، ١٣٥٨): ز ابــيــات غــرّا دو ره ســــيهــزار مــر آن جــملــه در شــــيــوة کــارزار (فردوسي، ١٣٥٣، ديباچه ) بخش هجونامه و از جمله اين بيت در اغلب نسخه هاي کهن خطي (همانند نسخۀ فلورانس و سن ژوزف ) و نيز چاپ هاي معتبري مانند چاپ هاي جلال خالقي مطلق و جيحوني و نيز چاپ هاي مسکو و کزازي وجود ندارد (هجونامۀ مفصل مقدمۀ بايسنغري و هجونامۀ مقدمۀ نسخۀ قاهره -مورخ ٧٤١ ق - نيز فاقد اين بيت است ) و تنها در برخي از نسخ (همانند نسخۀ لندن ؛ فردوسي، ١٣٨٤) و برخي از چاپ هاي اندکاعتبار (مانند ژول مول ؛ فردوسي، ١٣٥٣، ديباچه ) آمده است (ژول مول : «از ابيات غرّا...