Abstract:
عصر قاجار به لحاظ چاپ و نشر آثار مصور و تجلی تصویر در معماری، نقاشی، موسیقی، نگارگری، تذهیب و غیره، عصر ویژه‌ای است. ادبیات نیز محمل مناسبی برای این موضوع است؛ اما وقتی زبان، موضوع بحث سبک‌شناسانه باشد، بهره بردن شاعر و نویسنده از صور خیال و صنایعی مانند استعاره، تشبیه و مجاز، نوعی نگارگری در کلام است و طالبوف از این منظر، نویسندۀ تصویرگری محسوب می‌شود. طالبوف تبریزی از نویسندگان و روشنفکران ایرانی مهاجر به قفقاز است که با نگارش آثار ادبی و سیاسی خود، سهم زیادی در روشنگری و گسترش اندیشه‌های نوین ادبی و سیاسی در بین ایرانیان دارد. او در آثارش ضمن بحث دربارۀ مسائل علمی جدید و سیاست و آزادی و قانون، لزوم ساده‌نویسی و رهایی از عبارت‌پردازی‌ها و تکلفات پیشین را در نثر گوشزد می‌کند. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده‌های منابع کتابخانه‌ای انجام شده است. بررسی‌ها نشان داد که در سطح زبانی، ترجمه لفظ به لفظ اصطلاحات و عبارات ترکی به فارسی، استفاده از کلمات خارجی با تلفظ روسی یا ترکی، مطابقت صفت با موصوف به سیاق زبان عربی، کاربرد ضمیر «او» برای غیر انسان و استفاده از «به» در معنی «برای» بسامد زیادی در آثار طالبوف دارند. در سطح ادبی نیز اقتباس و استشهاد به آیات و اشعار و بهره‌گیری از ضرب‌المثل برای تبیین موضوع، ویژگی اصلی آثار وی هستند.
اهداف پژوهش
بررسی ویژگی‌های سبکی آثار طالبوف در دو سطح زبانی و ادبی است.
بررسی عوامل ساده‌نویسی در متون مصور دورۀ قاجار.
سوالات پژوهش
آثار ادبی طالبوف تبریزی دارای چه ویژگی‌های زبانی و ادبی است؟
چه عواملی در ساده‌نویسی متون مصور دورۀ قاجار نقش داشته است؟
The Qajar era is remarkable in publishing illustrated works and manifestations of images in architecture, drawing, music, painting, and illuminated manuscripts. Literature is also a suitable premise for this issue, but when language is the subject of stylistic discussion, the poet and writer’s use of imaginary forms and stylistic devices such as metaphor, simile and trope is a painting in speech; therefore, Talibov is considered as an illustrator from this perspective. Talibov Tabrizi is one of the Iranian writers and intellectuals who immigrated to the Caucasus. He significantly contributes to propagating new literary and political mentality among Iranians by writing the literary and political works. In his works, while discussing new scientific issues, politics, freedom, and law, he emphasizes the need for simplification of previous phraseology and preciosity in prose. The article aims to study the stylistic features of Talibov’s works at both linguistic and literary levels and aims to answer this main question: “What is the most important feature of Talibov’s works?” The studies have shown that at the linguistic level, word-for-word translation of Turkish idioms and phrases into Persian, use of foreign words with Russian or Turkish pronunciation, the accordance of the adjective with the noun similar to the Arabic language, using the pronoun “he/she” for non-humans and using “in” with the meaning of “for” have a high frequency in Talibov’s works. At the literary level, adoption and adducing verses and poems, along with using proverbs to explain the subject, are the main features of his works.
(
, 
, 
)
