سابقۀ تقیه در بهائیت از زبان کامران اقبال بهائی Journal Article

Writer: فخاری، عبدالحسین ؛ فرناق، حمید ؛

بهائی شناسی زمستان 1400 - شماره 20 (‎42 page(s) - From 146 to 187 )

Keywords: حکمت تقیه بهائیت دروغ بهاءالله عبدالبهاء شوقی افندی محمد مصطفی بغدادی کامران اقبال کامران اقبال محمد مصطفی بغدادی شوقی افندی عبدالبهاء البهائیة الحکمة الکذب بهاءالله التقیة wisdom Baha’is lies Taqiyya Baha'u'llah Shoghi Effendi Abdu'l-Baha Kamran Iqbal Muhammad Mustafa Baghdadi بهائی بهائیان کتمان ستر اسلام احکام

fa ar en

Abstract:

The Baha’is claim that Taqiyya (Dissimulation) is forbidden in the Baha’i Faith, and they considers it to be a kind of hypocrisy and lying. However, examination of various documents shows that Baha’i leaders and elders believed in and commanded it, but it has been banned during the Shoghi's leadership. Kamran Iqbal, retired director of the Department of Middle East and Islamic History of the University of Bochum, Germany, has published an interesting article on this subject and provided important evidences from Baha'i sources. One Baha'i wrote a critique about it, and Dr. Iqbal responded to him. Here Iqbal’s article and his answer are reviewed.

Machine summary:

اقبال آنگاه به سراغ تاریخ می‌رود و می‌گوید: «بحث ما نشان خواهد داد که تقیه و ستر و کتمان، گاهی نیز تحت عنوان حکمت، در دوران شخصیت‌های بنیادین بابی و بهائی، یعنی سیدعلی‌محمد باب، میرزا حسین‌علی نوری بهاءالله و عباس‌افندی عبدالبهاء، نزد بابیان و بهائیان معمول و متداول بوده و رواج فوق‌العاده زیاد داشته است. سپهر منوچهری با استناد به مراجع معتبر بهائی مثل ظهورالحق فاضل مازندرانی و کشف‌الغطای میرزا ابوالفضل و میرزا مهدی گلپایگانی، ده‌ها مثال برای رواج بلاقیدوشرط تقیه در میان بابیان و بهائیان می‌آورد، لیکن دستور آن را به باب منحصر می‌سازد و امر به تقیه نزد بهاءالله و عبدالبهاء را نادیده می‌گیرد!14 به قول میرزا ابوالفضل گلپایگانی (خطاب به شاهزاده کامران میرزا، که نقشه قتل‌عام بابیان تهران را در سر می‌پروراند) بسیاری از بهائیان عقیده خود را به‌ نوعی کتمان می‌کنند که اعضای عائله‌شان از حال همدیگر خبر ندارند و شناختن آن‌ها با سلامت و ملایمت، برای دولت، ممکن نیست. با همه‌ این دلایل قطعی و بی‌حدوحصر، که از حوصله‌ بحث ما خارج‌اند، حتی مورخانی که درباره‌ تقیه در امر بهائی پژوهش کرده و نوشته‌اند و خود مثال‌های فراوانی درباره رواج تقیه در میان بابیان و بهائیان آورده‌اند، می‌گویند که تقیه از عهد بهاءالله به بعد نهی شده است! 47 کتمان عقیده نزد پیروان بهاءالله از بدو دعوت او رواج داشته و باوجود اینکه بیت‌العدل نیز در یکی از نامه‌هایش برای اولین بار در سال 2007 تأیید می‌کند که تقیه در بهائیت در دوره‌های متعدد و به نسبت‌های مختلف رواج داشته است،48 این مسأله در ادبیات بهائی هنوز مسکوت و نزد بهائیان عموماً پنهان و نامعلوم مانده است.

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: