ریموند کارورسینک ظرفشویی (نقدی بر مجموعه داستانی «هر وقت کارم داشتی تلفن کن» اثر ریموند کارور) Introduction and review

"نقد ریموند کارور و سینک ظرفشویی‌ نقدی بر مجموعهء داستانی‌ «هر وقت کارم داشتی تلفن کن» اثر ریموند کارور میچیکو کاکوتانی ترجمه:مهران منصوری (به تصویر صفحه مراجعه شود) ریموند کارور وقتی در سال 1988 مجموعه‌ای از داستانهای جدید و برگزیده‌اش با عنوان«از کجا تلفن می‌کنم»منتشر شد،گفت تمایلی به‌ گردآوری تمام داستانهایش ندارد،چون«داستانهایی هستند که خیلی به‌ آنها علاقه ندارم و دوست ندارم ببینم که دوباره چاپ می‌شوند. هرچند کار کارورشناسان، ممکن است از انتشار چنین مجموعه‌ای استقبال کنند-چون امکان‌ بررسی یک‌جای آثار او را به آنها می‌دهد-ولی خوانندهء عام از دیدن این‌ مجموعه ناامید می‌شود. » چنین عقایدی ما را یاد عضویت آقای کارور در مکتب رئالیسم‌ می‌اندازد-او و نویسندگی مثل ریچارد فورد و توبیاس وولف به خاطر تصاویر بی‌پرده‌ای که از زندگی روزمره در آثار خود ارائه می‌کردند،بعضی‌ وقتها عنوان«رئالیستهای کثیف»در موردشان به کار می‌رفت-و نیز تفاوتهای او را با مینیمالیستها تأکید می‌کند؛مینیمالیستهایی که آثار او را در کلاسهای نویسندگی خلاق مورد بررسی قرار می‌دادند و از سبک‌ موجز او استقبال می‌کردند ولی علاقه او به وضعیت عاطفی شخصیتهای‌ داستانی‌اش را نمی‌پسندیدند."