نقد: جادوی موسیقی: نگاهی به نمایش «کاغذ بازی» به کارگردانی یوهانز والکمن از کشور آلمان Introduction and review

"پس‌ می‌توان نتیجه‌گیری کرد، نمایشهایی که بر پایه ریتم و ملودی و حرکت موسیقایی استوار هستند تا حدود زیادی به عناصر اصلی و ساختار بدوی آیینهای جمعی‌ بشر،نزدیک شده‌اند. پس قدرت سحر موسیقی خوب، امری انکارناپذیر است؛اما در مواجهه با اینگونه نمایشها این سؤال پیش می‌آید که ما با پدیده‌ نمایش و اجرا مواجه‌ایم یا کنسرت موسیقی؟آیا تعارف یک show ،نمایش یا تئاتر را می‌توان بر آن استوار کرد یا خیر؟ اگر کمی به گذشته بازگردیم و به سراغ یکی از جشنواره‌های پیشین تئاتر فجر برویم در آنجا (به تصویر صفحه مراجعه شود) با نمایش به نام«اپرای کاغذی»روبه‌رو می‌شویم که عینا شیوه اجرایی مشابهی با نمایش«کاغذ بازی»دارد. اگرچه‌ عناصر نمایش در این اثر به شدت تحت‌تأثیر اجرای موسیقی‌ قرار دارند و حتی در اکثر مواقع به اندازه‌ای که باید مورد توجه و تأکید قرار نمی‌گیرند،باز می‌توان تنها با شنیدن موسیقی و بهرمند شدن از قدرت تصویرسازی‌ ذهنی که ذاتا در آن نهفته است،راضی از سالن نمایش خارج شد."