Abstract:
مقاله حاضر درصدد بررسی تطبیقی مبانی قانونی و فقهی و اخلاقی اتانازی در حقوق ایران و سوئیس است. از این منظر پس از بسط فضای مفهومی موضوع و بیان جنبه مسئله‌مند بودن آن، به بررسی اهمیت مبانی قانونی و فقهی و اخلاقی اتانازی خواهد پرداخت. مطابق با مستندات موضوعی ارائه شده در این مقاله، روش تحقیق، تطبیقی و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه‌ای می‌باشد. در ادامه این سوال مطرح است که چه تفاوت‌هایی از حیث مبانی قانونی، فقهی و اخلاقی درخصوص اتانازی در حقوق ایران و سوئیس دیده می‌شود؟ یافته‌های این مطالعه، حاکی از آن است که: در کشور ایران برخلاف سوئیس، انجام اتانازی از لحاظ اخلاقی نادرست تلقی شده که با نظم عمومی، اخلاق حسنه و دین اسلام در تضاد است و انجام آن قتل عمد محسوب می‌شود و مجازات شخصی که دست به این اقدام بزند براساس روح سایر مواد در قانون مجازات، مجازات خواهد شد. درنهایت یافته‌ها نشان می‌دهد که نبود مواد قانونی مستقلی همانند کشور سوئیس در رابطه با اتانازی در قانون ایران خالی از ایراد نیست، لذا در این راستا پیشنهاد می‌شود تا قانونگذار ایران در رابطه با اتانازی اقدام به قانونگذاری نماید و مبحث مستقلی را به آن اختصاص دهد، که در صورت انجام آن می‌توان شاهد کاهش بسیاری از سردرگرمی‌های قانونی مربوط به این مسئله بود.
Machine summary:
خودکشی کردن از جمله گناهان کبیره است که انسان بعد از ارتکاب به آن فرصت توبه پیدا نمی‌کند و خداوند آن را در آتش جاوید قرار خواهد داد، خودکشی مصداق کشتن انسانی است که جانش محترم است و کسی حق کشتن او را ندارد حتی اگر این شخص خودش باشد و باید در نظر داشته باشیم که خداوند مالک تمام جهان از جمله جان انسان‌هاست و بدون اجازه او نمی‌توان چنین کاری انجام داد و همچنین در قرآن نیز درباره قتل انسانی که کشتن‌اش واجب نشده شدیدا تهدید کرده و وعده عذاب جاوید جهنم داده است، بعنوان مثال: «ومَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا 3 » و «وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا 4 » و «مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ» 5 ، از پیامبر اسلام (ص) نقل است: «میان انسان‌های پیش از سوره انعام، آیه 151: «بیایید تا آنچه خدا بر شما حرام کرده همه را بر شما بخوانم، و آن اینکه به هیچ وجه شرک به خدا نیاورید، و به پدر و مادر احسان کنید، و دیگر اولاد خود را از بیم فقر نکشید، ما شما و آنها را روزی می‌دهیم، و دیگر به کارهای زشت آشکار و نهان نزدیک نشوید و نفسی را که خدا حرام کرده (محترم شمرده) جزء به حق به قتل نرسانید.
با این وجود در می‌یابیم که در این اسلام به هیچ وجه اتانازی و یا خودکشی مورد قبول نیست حتی اگر دلایل قابل قبولی وجود داشته و در هر حال گناه دانسته شده است و خداوند مالک جان انسان می‌باشد و خداست که زنده می‌کند و می‌میراند و هیچ انسانی حق انجام این عمل را نخواهد داشت و به عذاب الهی دردناکی دچار خواهد شد که بخششی نیز وجود ندارد.
(
, 
, 
)
