مخمصه: نکته هایی در حاشیه و متن بی خوابی (اثر کریستوفر نولان) Introduction and review

"در این‌که کریستوفر نولان شیفتهء فیلم نوار است هیچ جوری نباید شک کرد،مسأله اما این‌جاست که دو فیلم اول او یعنی در تعقیب‌ (1998)و به یاد بیار(2000)فیلم نوآرهای‌ نامتعارفی هستند که قبل از هرچیز شکل‌ ظاهری‌شان به چشم می‌آید. او دوست دارد با زمان بازی می‌کند و همه چیز را به هم بریزد، (می‌گویند او در نوجوانی کتاب«دنیای آب»نوشتهء گراهام سوئیفت را خوانده و به شدت تحت‌تأثیر قرار گرفته)این مسأله را می‌توان در دو فیلم اول او دید. بی‌خوابی فیلمی است‌ در ژانر نوآر با همهء قواعد و اصولی که باید در آن‌ (تصویرتصویر) ژانر به آن وفادار بود و از همه مهم‌تر این‌که فیلم‌ نوآر یک نوآر کلاسیک است. نسخهء اول بی‌خوابی دربارهء دو کارآگاه بود که‌ به یک منطقهء قطبی سفر می‌کنند،جایی که‌ شبهایش هم نورانی است و همین نورانی بودن‌ اضطراب آنها را بیشتر می‌کند. در نسخهء دوم یعنی فیلم نولان،والتر فینچ‌ همان شبهای سفید دورمر است و به نوعی باعث‌ بی‌خوابی او."