Abstract:
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه رهبری تحول آفرین با خود توسعه ای معلمان متوسطه دوم، انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی؛ از نظر ماهیت، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع متوسطه دوم آموزش و پرورش شهرستان محمودآباد در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به تعداد ۴۴۸ نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت تعداد ۲۱۰ نفر (۱۲۰ نفر مرد و ۹۰ نفر زن) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های استاندارد رهبری تحول آفرین باس و آولیو (۲۰۰۴) و خود توسعه ای پرالت (۲۰۰۸) بود که از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، پایایی هر یک از پرسشنامه ها به ترتیب برابر ۹۰/ ۰ و ۸۷/ ۰ محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و در سطح اطمینان ۹۵ درصد (۰۵/ ۰=a) انجام گرفت. یافته ها نشان داد رابطه مثبت معنی دار بین رابطه رهبری تحول آفرین (و ابعاد آن: ترغیب ذهنی، نفوذ آرمانی، انگیزش الهام بخش و ملاحظه فردی) با خود توسعه ای معلمان مقطع متوسطه دوم آموزش و پرورش شهرستان محمودآباد وجود دارد.
Machine summary:
يافته ها نشان داد رابطه مثبت معنيدار بين رابطه رهبري تحول آفرين (و ابعاد آن : ترغيب ذهني، نفوذ آرماني، انگيزش الهام بخش و ملاحظه فردي) با خود توسعه اي معلمان مقطع متوسطه دوم آموزش و پرورش شهرستان محمودآباد وجود دارد.
اين برنامه شامل آموزش ها و برنامه هاي رسمي و غيررسمي پرورشي است که کمک ميکند تا مهارت ها و شايستگيهاي مورد نياز براي تحقق اهداف توسعه فردي کسب و تقويت شود (ابيلي و مزاري، ١٣٩٣).
تحقيقات هم چنين نشان داد بين رهبري تحول گرا با تعهد کارکنان ، سطوح پايين استرس شغلي، رضايت شغلي و رضايت از رهبر، خلاقيت ، هوش عاطفي، مبادله رهبر- پيرو و رفتار شهروندي سازماني ارتباط مثبتي وجود دارد (يعقوبي و همکاران ، ١٣٨٩).
بر اساس نقش برجسته سبک رهبري و مديريت تحول گرا به عنوان سبک مديريت موفق در سازمان هاي امروزي در توسعه آموزش و پژوهش ، هم چنين ، خودتوسعه اي به عنوان يکي از عوامل مهم اثربخشي سازمان ها، پرسش اصلي آن است که آيا بين رهبري تحول آفرين با خود توسعه اي معلمان مقطع متوسطه دوم آموزش و پرورش شهرستان محمودآباد رابطه اي وجود دارد؟ روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف ، کاربردي؛ از لحاظ ماهيت ، توصيفي و به لحاظ روش تحقيق از نوع همبستگي است .
بحث و نتيجه گيري يافته هاي حاصل از پژوهش حاضر حاکي از آن است که رابطه مثبت معنيدار بين رهبري تحول آفرين و ابعاد آن يعني ترغيب ذهني، نفوذ آرماني، انگيزش الهام بخش و ملاحظه فردي با خودتوسعه اي معلمان مقطع متوسطه دوم آموزش و پرورش شهرستان محمودآباد وجود دارد.