سینمای امروز: جشنواره: بهانه ای تا دمی بیاسایم (بیخوابی - کریستوفر نولان) Introduction and review

"بی‌خوابی با عنوانبندی طولانی‌ای آغاز می‌شود که تمام فیلم را در خود جا داده است و آن را یک‌باره روایت می‌کند؛نماهایی از کوه‌های آلاسکا از زاویه بالا(بعدا متوجه می‌شویم که این نما، P O V ویل دورمر است)که‌ فید می‌شوند و سر از یک نمای فوق العاده نزدیک از تاروپود پارچه‌ای که خون‌ در میان آن نفوذ می‌کند درمی‌آورد و به یک نمای نامفهوم از مردی که‌ ایستاده است و کاری می‌کند می‌انجامد؛و این،حلقه‌ای می‌شود و چندبار تکرار می‌شود. بدین ترتیب شاید همه داستان فیلم،به معنایی یک خیال و توهم باشد؛ ممکن است بعضی از نماها را سوبژ کتیو دانست:نمای پیدا شدن پوکه کالیبر نه میلیمتری حتی سکانس درگیری پایان فیلم و مرگ ویل دورمر،شاید همه‌ تنها یک خواب باشند؛هرچه باشد فیلم،روایت بی‌خوابی است و کیست که‌ نداند کابوسهای بیداری انسان در هنگام بی‌خوابی،تا چه حد هولناک‌تر و «واقعی‌تر»اند."