Abstract:
گردشگری صنعتی است که بیشترین تبادلات فرهنگی در آن انجام می‌گیرد و یکی از اهداف توسعه‌ی آن ضمن رشد و توسعه‌ی اقتصادی، نمایش فرهنگ به دیگر جوامع، علی‌الخصوص از طریق توسعه‌ی گردشگری تاریخی-فرهنگی می‌باشد. با توجه به اهمیت موضوع، تحقیق حاضر با هدف ارزیابی برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری توسعه‌ی گردشگری تاریخی-فرهنگی در شهر تبریز نگارش شده است. روش تحقیق در مطالعه‌ی حاضر از نظر هدف، کاربردی، از نظر شیوه‌ی اجرا، پیمایشی و از نظر زمانی، مقطعی می‌باشد. جامعه‌ی آماری تحقیق نیز شامل مدیران، مسئولان و کارشناسان حوزه‌ی گردشگری شهر تبریز بوده که حجم نمونه بر اساس روش دلفی 100 نفر برآورد شده است. همچنین به‌منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک حداقل مجذورات جزئی در نرم‌افزار Warp-PLS و آزمون تی تک‌نمونه‌ای در نرم‌افزار SPSS استفاده شده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که عدم توسعه‌ی گردشگری تاریخی-فرهنگی در شهر تبریز ناشی از نارسایی‌هایی در سطوح خرد و کلان می‌باشد. در سطح خرد می‌توان به کاستی‌های پروژه‌ها و برنامه‌های بازآفرینی شهری و در سطح کلان می‌توان به مؤلفه‌هایی همچون عدم وجود دیدگاه همه‌جانبه نگر و سیستمی، روابط سیاسی نامناسب و شکل‌گیری تصویر منفی از ایران در اذهان عمومی و تصدی‌گری دولت در بخش گردشگری اشاره کرد.
Tourism is an industry which most cultural exchanges take place, and one of its development goals, while economic growth and development is to show culture to other communities, especially through the development of historical-cultural tourism. According to imprtance of subject, the present study has been written with the aim of evaluating the planning and policy-making of historical-cultural tourism development in Tabriz metropolis. The research method in the present study is applied in terms of purpose, survey in terms of implementation method and cross-sectional in terms of time. The statistical population of the study also includes managers, officials and experts in the field of tourism of Tabriz, whose sample size is estimated based on the Delphi method of 100 people. Also, in order to analyze the data, has been used the technique of least squares in Warp-PLS software and sample t-test in SPSS software. Findings indicate that the lack of development of historical-cultural tourism in the city of Tabriz is due to inadequacies at the micro and macro levels. At the micro level, it can be attributed to the shortcomings of urban regeneration projects and at the macro level, we can point to components such as the lack of a comprehensive and systematic view, inadequate political relations, and the formation of a negative image of Iran in the public mind, and the government's tenure in the tourism sector.
Machine summary:
با توجه به اهميت موضوع ، تحقيق حاضر با هدف ارزيابي برنامه - ريزي و سياست گذاري توسعه گردشگري تاريخي - فرهنگي در شهر تبريز نگارش شده است .
در اين راستا ميتوان عنوان کرد که توسعه گردشگري در گروِ دست يابي به رويکردي يکپارچه در مديريت و برنامه - ريزي ابعاد و حوزه هاي مختلف مرتبط با گردشگري و سياست گذاري مناسب در سطح کلان و خرد ميباشد.
Kim and Bramwell مدل نظري با توجه به اين که تحقيق حاضر به دنبال ارزيابي برنامه ريزي و سياست گذاري در توسعه گردشگري تاريخي- فرهنگي شهر تبريز ميباشد، از اين رو مدل مفهومي تحقيق به شرح شکل (١) ميباشد.
بنابراين به منظور توسعه گردشگري تاريخي- فرهنگي در شهر تبريز علاوه بر تحقق شاخص هاي بازآفريني در اين بافت هاي نياز به برنامه ريزي و سياست گذاري گردشگري در سطح کلان احساس ميگردد.
نتايج حاصل از تجزيه و تحليل اطلاعات در سطوح خرد و کلان حاکي از آن است که کاستيهاي اساسي در انواع طرح ها و پروژه هاي بازآفريني بافت تاريخي - فرهنگي تبريز و هم چنين برنامه ريزي و سياست گذاري گردشگري وجود دارد.
Analysis of Effects Revitalizationhistorical–cultural context of metropolises on city tourism development )Case Study: historical-cultural context of Tabriz metropolis), Phd thesis in Geography and urban planning, Islamic Azad University, Marand Branch.
(
, 
, 
)
