Abstract:
هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر درمانهای حضوری و واقعیت مجازی متمرکز بر شفقت بر کاهش فرسودگی زناشویی بود. روش: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل مردان متأهل شرکت فولاد مبارکه اصفهان با نشانگان فرسودگی زناشویی در سال 1399 بودند. تعداد30 نفر از آنها انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه درمان حضوری، درمان واقعیت مجازی و کنترل (هر گروه 10 نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی زناشویی (CBM) و درمانهای حضوری و واقعیت مجازی متمرکز بر شفقت بود که بصورت انفرادی و در هفت جلسه 45 دقیقهای ارایه شدند. تحلیل دادهها با آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در نرم افزار SPSS.26 انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد هر دو درمان منجر به کاهش فرسودگی زناشویی و مؤلفههای آن میگردند (05/0 > p) و تأثیر درمان حضوری نسبت به درمان واقعیت مجازی در فرسودگی زناشویی، مؤلفه خستگی روانی و خستگی جسمانی بیشتر است اما در مؤلفه خستگی عاطفی هر دو درمان اثربخشی یکسانی دارند. نتیجهگیری: باتوجه به تأیید کارایی واقعیت مجازی در درمان فرسودگی، میتوان از این فناوری در ارتباط با مساله فرسودگی زناشویی بهره جست.
Purpose: The present study aimed to compare the effect of compassion-focused face-to-face and virtual reality therapy on marital burnout. Method: The present study was applied research and by using a pretest, posttest, follow-up, and control group quasi-experimental research design. The statistical population included all married men of Mobarakeh Steel Company of Isfahan who had symptoms of marital burnout in the year 2020. Then 30 persons of them were selected and randomly assigned to three groups of face-to-face therapy, virtual reality therapy, and control (10 persons in each group). The research instruments were Couple Burnout Questionnaire (CBQ) and face-to-face and virtual reality Therapies which were presented individually in seven 45-minute sessions. Data analysis was performed by repeated measures analysis of variance test in SPSS.26 software. Findings: The results showed that both therapies lead to a reduction in marital burnout and its components (p < 0.05) and the effect of face-to-face therapy is greater than virtual reality therapy in marital burnout, mental and physical exhaustion. In Component of emotional exhaustion, both therapies are equally effective. Conclusion: Considering the effectiveness of virtual reality in the therapy of burnout, this technology can be used to treat marital burnout.
Machine summary:
مقايسۀ اثربخشي درمان حضوري و واقعيت مجازي متمرکز بر شفقت روي فرسودگي زناشويي Comparing the Effectiveness of Compassion-Focused Face-to-Face and Compassion-Focused Virtual Reality Therapies for Marital Burnout * محمد شاکرمي Mohammad Shakarami محمدرضا عابدي ** Mohammadreza Abedi رضوان السادات جزايري *** Rezvan sadat Jazayeri جواد راستي **** Javad Rasti Abstract The purpose of the present study was to compare the effects of compassionfocused facetoface therapy چکيده amnadritcalombpuarsnsioount.
٠٥ < p)in marital burnout and its components دارد، اما در مؤلفۀ خستگي عاطفي ، هـردو درمـان اثربخشـي يکسـاني face therapy is greater thantothat the effect of faceدارند؛ ضمن اينکه درمان واقعيت مجازي ، بـر خسـتگي جسـماني اثـر ,that of virtual reality therapy on marital burnoutمعناداري ندارد (٠/٠٥ < p).
، طبق نظر کوهن ١ (١٩٨٦ به نقل از سرمد، بازرگان و حجازي، ١٣٩٣)، براي دستيابي به اندازة اثر متوسط ٠/٧ و رسيدن به توان آزمون ٩٠ درصد، با ٥ درصد خطا، براي هر گروه ، حداقل نياز به ١٠ آزمودني است و از آنجا که براي انجام اين پژوهش سه گروه مورد نياز بود، ٣٠ نفر از کارکنان متأهلي که ملاکهاي لازم براي ورود به آزمايش را داشتند انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه درمان حضوري، درمان واقعيت مجازي و کنترل جايگزين شدند (هر گروه ١٠ نفر).
همچنين سوداني، دهقاني و دهقان زاده (١٣٩٢) به منظور بررسي روايي، همبستگي اين پرسشنامه را با پرسشنامۀ رضايت زناشويي انريچ به دست آورده اند که مقدار آن ٠/٤٠- و در سطح ٠٠١ محتواي جلسات حضوري درمان متمرکز بر شفقت ، بر پايۀ فرمت درماني گيلبرت (٢٠١٠ب ) و محتواي جلسات واقعيت مجازي درمان متمرکز بر شفقت نيز براساس فرمت درماني فالکونر و همکاران (٢٠١٦) و مصاحبه با کارکنان متأهل داراي فرسودگي زناشويي مجتمع فولاد مبارکۀ اصفهان تهيه شده است .