Abstract:
هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان پویشی فشرده و کوتاه مدت(ISTDP) بر مکانیسمهای دفاعی و ابراز هیجانی در افراد با اضطراب مرگ ناشی از ویروس کرونا بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون، پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان کارشناسی رشته حسابداری دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز نیمسال اول 1400 بود که در پرسشنامه اضطراب مرگ ناشی از کرونا نمره بالاتر از خط برش (70 به بالا) کسب کردند که 34 نفر به شیوه هدفمند پس از غربالگری انتخابشده و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 17 نفر) قرار گرفتند. درمان (8 جلسه 75 دقیقهای به صورت هفتگی) به گروه آزمایش به صورت فردی ارائه گردید. همچنین برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای سبکهای دفاعی (DSQ، آندروز و همکاران، 1993)، هیجان ابراز شده (EEQ، کینگ و آمونز، 1990)، اضطراب مرگ ناشی از کرونا (CDA، ناجی، 1400) استفاده شده است و در نهایت دادهها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیهوتحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان پویشی فشرده و کوتاهمدت سبب کاهش اضطراب مرگ ناشی از کرونا، دفاعهای روانرنجور و رشدنایافته و افزایش ابراز هیجان و دفاعهای رشدیافته میشود (01/0p). درمانپویشی میتواند با ارائه راهکارهای پویشی روشهای مقابله با اضطراب و نیز چگونگی ابراز صحیح هیجان را تسهیل کند و سبب شود مکانیسمهای دفاعی مناسبتری استفاده شود. لذا میتوان گفت با توجه به اهداف درمانی مدنظر، میتوان از درمان پویشی به جهت تأثیرگذاری بر ابعاد مختلف مشکلات فردی استفاده کرد.
The aim of this study was to determine the effectiveness of Intensive and Short-Term Dynamic Therapy (ISTDP) on defense mechanisms and emotional expression in individuals with coronavirus-induced death anxiety. The method of the present study was quasi-experimental with pre-test, post-test & follow-up design with the control group. The statistical population of the present study included all undergraduate students of accounting at the Azad University of Tehran in the first semester of 2021, who scored higher than the cut-off (70 and above) in the coronavirus-induced death anxiety that 34 people selected in a purposive manner after screening and randomly divided into experimental and control groups (17 people in each group). Treatment (8 sessions of 75 minutes per week) was presented to the experimental group individually. Also for data collection, Defense Style Questionnaire (DSQ, Andrews, et al., 1993), Expressed Emotion (EEQ, King and Ammons, 1990), and Coronavirus-induced Death Anxiety (CDA, Naji, 2021) were used and analyzed by Multivariate analysis of variance. The results showed that intensive and short-term dynamic therapy reduces coronavirus-induced death anxiety, and neurotic and immature defenses, and increases emotional and mature defenses. (p
Machine summary:
يافته برخي از مطالعات نشان داده افراد مختلف در رويارويي با مرگ ، ممکن است از 1 World Health Organization 2 Cucinotta & Vanelli 3 Shigemura, Ursano, Morganstein, Kurosawa & Benedek 4 Kang, Li, Hu, Chen, Yang 5 Hoelterhoff & Chung 6 Le Marne & Harris 7 Gonen, Kaymak, Cankurtaran, Karslioglu, Ozalp & Soygur 8 Cassell & Dubey 9 Birgit, Tak, Rosmalen & Voshaar 1 Li, Sun, Liu, Wang, Zhang, Gong 0 1 Khademi, Moayedi & Golitaleb 1 1 Alenazi, BinDhim, Alenazi, Tamim, Almagrabi 2 1 Yalch & Levendosky 3 1 Bodner, Bergman & Palgi 4 1 Einy 5 رويش روان شناسي، سال ١١، شماره ٢، شماره پياپي ٧١، ارديبهشت ١٤٠١ Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal(RRJ),11(2), 2022 مکانيسم هاي دفاعي مختلف رشديافته يا رشدنايافته استفاده کنند (لانتز و ارن ،١ ٢٠١٨).
1 Lantz & Ahern 2 Perna 3 Fuentes, Kahn & Lannin 4 Weigand 5 Domaradzka & Fajkowska, 6 Bruggink, Huisman, Vuijk, Kraaij, & Garnefski 7 Lee, Jobe, Mathis Gibbons 8 Menzies, Zuccala, Sharpe & Dar-Nimrod 9 Abbass, Town, Holmes, Luyten, Cooper Kisely 1 Intensive and Short-Term Dynamic Therapy (ISTDP) 0 1 Sorensen, Abbass & Boag 1 1 Abbass, Lumley, Town, Holmes & Kisely 2 اثربخشي درمان پويشي فشرده و کوتاه مدت (ISTDP) بر مکانيسم هاي دفاعي و ابراز هيجاني افراد با اضطراب مرگ ناشي از کرونا The Effectiveness of Intensive and Short-Term Dynamic Psychotherapy (ISTDP) on Defense Mechanisms and … با توجه به مطالب بيان شده بايد گفت که اثرات اضطراب مرگ دوران شيوع کرونا بلندمدت خواهد بود (سازمان جهاني بهداشت ، ٢٠٢٠) که از اين ميان ميتوان به هيجانات منفي ، اختلال در روابط بين فردي ، کاهش تجربيات مثبت ، مختل شدن عملکرد روزانه ، توجه افراطي نسبت به سلامتي اشاره کرد (خدابخش پيرکلاني ، ملکشاهي بيرانوند، خسروي و عامري ، ١٣٩٩).