Abstract:
بسیار اتفاق می‌افتد که دو حکم الزامی متوجه پزشک یا مدافع سلامت شود؛ بدین صورت که پزشک دربارۀ دو یا چند بیماری که در معرض خطر مریضی هستند، با ملاحظۀ امکانات یا شرایط خاص، توانایی معالجۀ هر دو را ندارد، یا دو خطر متوجه یک بیمار است و واجب است که پزشک هر دو را دفع کند؛ حال سوال این است که وی چگونه باید از عهدۀ دو تکلیف برآید؟ این در صورتی است که مصلحت برای هر دو حکم وجوبی وجود دارد امّا بدان علم نداریم و باید مرجعی برای تشخیص ملاک تقدم علاج بیماری بر بیمار دیگر یا ملاکی برای تقدیم علاجی اهم بر معالجۀ غیر اهم وجود داشته باشد. برای یافتن راهکار عملیاتی در ملاک تقدم علاج بیماری بر بیمار دیگر و اینکه معیار تشخیص اولویت درمان بین بیماران چگونه خواهد بود؛ در چند مرحله بحث ادامه خواهد داشت:
کثیرا ما یواجه الطبیب او الممرض حکما الزامیا یلزم کل منهما بتفضیل احد من المرضی علی الاخر. بمعنی ان الشرط الزمنی او المادی او ای ظرف اخر یدفع الطبیب علی اختیار احد المرضی واخضاعه للمعالجه؛ او حتی یخیر الطبیب بین معالجه مرضین فی احد المرضی، فلا یبقی امامه الا معالجه مرض واحد. فالاشکالیه التی تطرح هنا تتمثل فی الالیه التی یتخذ الطبیب قراره فی معالجه المریض؛ بمعنی ان الطبیب بناء علی ای معاییر یجب ان یفضل مریضا علی اخر؟ هذا فی حال تکون المصلحه لکلا الحکمین الوجوبیین موجوده لکننا لم نعرف عنها شیيا. هذه الحاله تفرض علینا وجود مرجعیه لتحدید الاسبقیات و تفضیل حاله علی اخری و معیار یسعفنا فی تحدید المهم و الاهم لتلقی العلاج. نسعی فی هذه الاسطر لایجاد حلول و مرجعیات ممنهجه لتحدید الاولویات لعلاج المرضی و معرفه من هو اجدر و اولی بتلقی الاعلاج فی مراحل عده:
It happens quite often that a physician or health specialist faces force majeure conditions in which s/he does not know what to do; for instance, when s/he has two or more patients exposed to risk and s/he does not have the ability to treat both considering the facilities s/he has and the particular conditions s/he is faced with, or when a patient is exposed to two risks and the physician needs to deal with and avoid both risks. The question is “how can s/he handle both? At the same time, there is benefit in both force majeure conditions and both need expediency, but we are not aware of it. However, there must be a criterion for determining the priority for treatment of one patient over the other or a treatment priority for avoiding the serious risk over the non-serious one. We will discuss this issue in several phases to find an operational solution for determining the criterion for treatment priority.
(
, 
, 
)
