Abstract:
مقدمه: نام اورژانس یادآور عملکرد سریع و به موقع در فضای مناسب میباشد. هدف از انجام این
پژوهش بررسی وضعیت بخش اورژانس بیمارستان های دولتی ایلام و مقایسه آن با استانداردهای وزارت
بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال ١٣٩٥-١٣٩٦ بوده است.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر به شیوه توصیفی - تحلیلی است. جامعه ی آماری شامل کلیه
پرستاران بخش های مختلف بیمارستان های آموزشی شهر ایلام به تعداد سه بیمارستان بود. بر اساس فرمول
کوکران ١٢٢ نفر پرستار انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها ب پرسشنامه محقق
ساخته بسته بود و تحلیل های انجام شده شامل؛ مجذور کای، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی
بود که با استفاده از نرم افزار SPSS20 انجام شد.
یافتهها: باتوجه به بررسیهای انجام شده در سطح اورژانس های شهر ایلام بر اساس استانداردهای وزارت
بهداشت، درمان و آموزش پزشکی فاصله بین وضعیت موجود و شرایط مطلوب بسیار زیاد است و بازنگری
کلی چک لیست های ارزیابی اورژانس لازم به نظر میرسد. افزایش و بهبود تجهیزات و فضای بیمارستانی
سبب کاهش استرس پرستاران میشود و آثار مبثتی را بدنبال خواهد داشت
نتیجه گیری: در کل وضعیت بخش اورژانس بیمارستان های دولتی شهر ایلام نیاز به بهبود و بروز رسانی
تجهیزات دارد زیرا تجهیزات مورد استفاده فاقد استانداردهای لازم میباشند هرچند در ایامی خاص از سال
مانند اربعین به این موارد در سطح کلان توجه می شود، اما نمی توان از دور افتاده بودن استان و
محرومیت هایی که بواسطه مرزی بودن گریبانگیر آن است در این مورد چشم پوشی کرد
Machine summary:
نتیجهگيري: در کل وضعيت بخش اورژانس بيمارستان هاي دولتي شهر ايلام نياز به بهبود و بروز رساني تجهيزات دارد زيرا تجهيزات مورد استفاده فاقد استانداردهاي لازم ميباشند هرچند در ايامي خاص از سال مانند اربعين به اين موارد در سطح کلان توجه مي شود، اما نمي توان از دور افتاده بودن استان و محروميت هايي که بواسطه مرزي بودن گريبانگير آن است در اين مورد چشم پوشي کرد.
اين استاندارد پس از بررسي متون دانشگاهي جهاني موجود، حاصل ١١٣٠٠نفر ساعت کار تخصصي و کارشناسي سطوح وزارتي، دانشگاهي و بيمارستاني در کميته کشوري تدوين استاندارد دارو و تجهيزات اورژانس با عضويت جمعي از متخصصان طب اورژانس ، اساتيد مديريت ، مسؤولان ستادي وزارت بهداشت و دانشگاه هاي علوم پزشکي و منتخب و همکاران شاغل در بخش هاي اورژانس در طول سال هاي ١٣٨٦تا ١٣٩٥بوده است که با بهره گيري از مرور متون و منابع موجود و مدنظر قرار دادن وضعيت موجود تجهيزات در بخش هاي اورژانس سراسر کشور تدوين شده و به تفکيک قسمت هاي مختلف يک بخش اورژانس ، در دسته هاي کاربردي دسته بندي گرديده و از نظر اجرايي بودن در بيمارستان هاي بزرگ و آموزشي شهر تهران مورد بررسي قرار گرفته و نقايص موجود تا حد امکان برطرف گشته است ( & ,Tabrizi, Gharibi ٢٠١١ ,Wilson) (گيلبوي، ١٣٨٨).
در فرضيه سوم به بررسي تجهيزات مورد نياز در اتاق احيا از ديدگاه پرستاران پرداختيم که نتايج نشان دهنده عدم استاندارد سازي اين بخش در اورژانس هاي دولتي شهر ايلام بود.