نقش دعا در امید به زندگی Journal Article

» ضرورت دعا و نیایش در آیات متعددی از قرآن کریم، خدای متعال بندگان خویش را به دعا کردن تشویق و در برخی از آیات از بندگانش دعوت کرده است که او را بخوانند و با او راز و نیاز کنند؛ «وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ‏(2): پروردگارتان مى‏گويد مرا بخوانيد تا اجابتتان كنم. پنجم: آیه شریفه بیانگر این است که خداوند به هر مناجات‌کننده‌ای نزدیک است، به‌گونه‌ای که اگر کسی در شرقِ عالم دعا کند و همزمان فرد دیگری در غرب، مشغول دعا و راز و نیاز باشد، خدا به هر دوی آنها نزدیک است، این موضوع بدین معناست که خدا دارای مکان نیست و در همه جا حضور دارد. ششم: پروردگار متعال در اين آيه با جمله‏ «فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي‏» به بندگان دستور داده است که دعا کنند. اين حاجت را اگر خير و مصلحت باشد، عطا كن که اگر چنين باشد، حتما پروردگار متعال آن را اجابت مى‏كند و اگر مصلحت در تأخير باشد، آن را به تأخير مى‏اندازد، چون خودش مى‏فرمايد: «وَ لَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجالَهُمْ بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ‏(20): اگر همان مقدار كه مردم در طلب خير عجله به خرج مى‏دهند، خداوند سبحان نيز در شرّ، عجله نشان مى‏داد، مرگ آنان فرا مى‏رسيد. در روایتی از امام باقر«ع» نقل شده که در شب معراج خداوند متعال به پیامبر«ص» فرمود: برخى از بندگان مؤمن من كسانى هستند كه جز غنا چيز ديگر به صلاحشان نيست و اگر آنان را از اين حالت برگردانم، هلاك مى‏شوند.