خنده خاک و صعود علف (نگاهی به نمایش "سلول صفر") Introduction and review

"مثلا یکی از مسائل اصلی«فوکو» در تبارشناسی این است که چگونه انسان‌ها به واسطهء قرار گرفتن در درون شبکه‌ای از روابط قدرت و دانش به عنوان سوبژه و آبژه معرفی می‌شوند و یا اینکه در نظر او هیچ‌ رابطه قدرتی بدون تشکیل حوزه‌ای از دانش متصور نیست و هیچ دانشی هم نیست‌ که متضمن روابط قدرت نباشد. (شعر بامداد و یاد امید و عزلت گزیدگی‌اش را می‌گویم)این تشنج و تقابل در پسر به نیکی بومی شده است. صحنه‌ای که این هر دو،در دو نور موضعی به قرینهء مکان بازی می‌کنند و فضایی پرآشوب از موسیقی و گفتار که موقعیت را ملتهب می‌کند،نشانی از همان کابوس دارد که پسر همیشه از واسپردن‌ خود به آن واهمه داشته است؛که شاید در یک مکانیسم انضباطی یک شبکهء حبس را شامل شود که نظارت،مراقبت،کسب دانش و اطلاعات و منفردسازی از ویژگی‌های‌ این حس است. در گوشه و کناری خلقی خرج شده است اما ساده و ناپخته و در انتها این متن است که خودش را بر هیکل اجرا فاعل می‌کند."