Abstract:
چیستی تصویر و اینکه چرا تصاویر وجوه اشتراک و افتراق دارند و این پرسش که تصویر تولید میشود یا هستی مستقل از سوژه شناسا دارد؟ از جمله مهمترین دغدغههای متفکران در قرن اخیر بوده است. از دیدگاه آرش آذرپیک، بنیانگذار مکتب ادبی-فلسفی اصلت کلمه، تصویر از جوهره معنایی و مفهومی کلمه سرچشمه میگیرد. در وجود شناسی عریانیستی، کلمه هفت جوهر دارد از جمله جوهرة معنایی. چون جوهر بعد ثابت و متغیر دارد؛ جوهرة معنایی کلمه نیز دارای بعد ثابت و متغیر است. از آنجا که هر پدیداری کلمه است و با کلمه خود را مینمایاند؛ هر آنچه هست کلمهپدیدار است بنابراین کلمهپدیدارها بعد ثابت و متغیر جوهری دارند. بعد ثابت یک کلمهپدیدار چنانچه از ساحت وجودی نگریسته شود؛ فراتصویر میسازد و چنانچه در ساحت موجودی نگریسته شود؛ بنابر ضمیرهای متفاوت خودآگاه و ناخودآگاه جمعی-فردی انسان و نیز انواع شهودات مختلف ما انسانها، ایماژ به ماهُو موجود هستی مییابد. همچنین یک پدیدار را میتوان با ساحات وهمی هم ایماژ کرد و نیز میتوان پدیداری را غیر تصویری نگریست. مهم این است که ما براساس مقولهبندی زبان خویشتن میبینیم. زبان ما را میاندیشد چنانکه در تصویرسازی ذاتا تابعِ شناسایی از زبان خود هستیم و مقولهبندیهایی از زبان خویشتن.
What the image is and why images have similarities and differences, and the question of whether the image is produced or has a subject-independent existence, has been one of the most important concerns of thinkers in the last century. According to Arash Azarpeyk, the founder of the literary-philosophical School of the Word Originality, the image originates from the semantic and conceptual essence of the word. In Orianism ontology, the word has seven essences, including the semantic essence. Because the essences has a fixed and variable dimension, the semantic essence of a word also has a fixed and variable dimension. Since every phenomenon is a word and represents itself with the word, everything that exists is a visible word. Thus the word phenomena has a fixed and variable substance dimension. The fixed dimension of a word, if viewed from the existential point of view, forms a Fara-image and according to the different conscious-unconscious collective-individual consciences, as well as different types of human intuitions, image finds existence. Also, a phenomenon can be imagined with imaginary realms and a phenomenon can be seen as non-visual. The important thing is that we see based on the categorization of our own language. Language thinks of us as in imagery we are inherently subject to the identification and categorization of our own language.
Machine summary:
تصويرشناسي بر اساس نظريۀ مکتب ادبي فلسفي اصالت کلمه 1 حمزه محمدي چکيده چيستي تصوير و اينکه چرا تصاوير وجوه اشتراک و افتراق دارند و اين پرسش که تصوير توليد ميشود يا هستي مستقل از سوژه شناسا دارد؟ از جمله مهم ترين دغدغه هاي متفکران در قرن اخير بوده است .
بعد ثابت يک کلمه پديدار چنانچه از ساحت وجودي نگريسته شود؛ فراتصوير ميسازد و چنانچه در ساحت موجودي نگريسته شود؛ بنابر ضميرهاي متفاوت خودآگاه و ناخودآگاه جمعي-فردي انسان و نيز انواع شهودات مختلف ما انسان ها، ايماژ به ماهو موجود هستي مييابد.
تصورهايي متفاوت دريافت ميکنند؟ چه متغيرها، ثابت ها، عوامل و پيش انگاره هايي وجود دارند که ميتوانند کيفيت و ماهيت تصويرها را تحت تاثير قرار دهند؟ نقش زبان و مولفه هاي زباني در ساخت و شکل گيري و اندريافت ايماژها چه ميتواند باشد؟ اين سوالات و بسياري پرسش ديگر، از مهم ترين دغدغه هاي عصر حاضر است که متفکران بزرگي را در حوزه هاي مختلف از جمله زبان شناسي، فلسفه ، هنر، ادبيات و...
» (آذرپيک و همکاران ،١٥٦:١٣٩٦) ٢-١-٤- انواع شهود (Intuition) با توجه به مبحث خودآگاه ها و ناخودآگاه هاي جمعي-فردي هفت گانه ، هر کدام از اين ساحات روان گاه بشري ميتوانند جهاني ديگرگون را براي هستي ما رقم بزنند؛ بنابراين منبع ادراک شهود خود به چندين منبع شهودي تقسيم ميشود: ٢-١-٤-١- شهود مکاني: نميتوان گفت يک انسان هنگامي که در هواپيما نشسته يا زماني که در دانشگاه و يا مکان هاي مختلف ديگر قرار دارد؛ شهود او از خود و دگرسوژه هاي فردي و اجتماعي در تمام اين مکان ها يکسان باشد.