Abstract:
هدف همزمان با حضور زنان در عرصة اجتماع، مسئله مزاحمت برای آنها در کانون تحلیل قرارگرفته است. مزاحمت خیابانی ازسوی مردان شامل هر نوع عملی است که جنبه کلامی، فیزیکی و حتی تمجید از زنان را شامل شود. هدف از پژوهش حاضر، کشف انواع مزاحمت های ایجاد شده برای زنان ودختران و بررسی واکنش آنها درسطح شهر سنندج است. میدان پژوهش شامل کلیه زنان و دختران 18 تا 40 ساله شهر سنندج و مشارکتکنندگان تعداد 36 نفر از زنانی بودند که مزاحمت خیابانی را تجربه کردهاند. انها بر اساس نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و گردآوری دادهها با مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. دادهها بر اساس نظریه زمینهای تحلیل شدند.و 51 مقوله در رابطه با علت، واکنش، استراتژی، پیامد و مقوله هسته استخراج شد. از دید این زنان مزاحمت خیابانی بیشتر در مکانهای عمومی همچون خیابان، پارک ها و اخیراً فضای مجازی اتفاق افتاده و اکثریت زنان اولین مزاحمت را در دوران کودکی تجربه کرده بودند.. زنان عواملی چون بیکاری، مشکلات جنسی، تبدیلشدن خیابان به مکانی برای سرگرمی و پرسهزنی، کمبودهای عاطفی و برتری فضای مردسالارانه بر اجتماع را دلایل اصلی اقدام به مزاحمت خیابانی می دانستند. متداولترین واکنش زنان، سکوت و عدم توجه به عمل زشت مزاحمت ، بهویژه متلک است که. پیامد آن احساس ترس و ناامنی برای زنان بود. مقوله هسته نهایی پژوهش مفهوم «خیابان فضای تخلیه ناکامیهای اجتماعی- اقتصادی مردانه» نامگذاری شد.
Aim:The issue of women's experience of harassment has been at the center of this analysis, together with the presence of women in society. Street harassment by men includes any act that involves verbal, physical or even praise of women. This study aims to discover the types of harassment done to women and girls and to investigate their reactions in Sanandaj city. Method: The research field included all women and girls aged 18 to 40. The participants were 36 women who had experienced street harassment. They were selected based on the purposive sampling method and semi-structured interviews were implemented for collecting data. The basis of analyzing data was on the grounded theory. Results: Fifty-one categories were extracted concerning the cause, reaction, strategy, outcome, and core category. According to these women, street harassment is more common in public places such as streets, parks, and recently in cyberspace. The majority of women experienced their first harassment as a child. These women reported the main reasons for men's committing street harassment as unemployment, sexual problems, considering the streets a place for fun and wandering, emotional deficiencies, and the dominance of a patriarchal atmosphere in the society. The most common reaction of women was silence and ignoring the ugly act ofharassment, especially teasing, the result of which was a sense of fear and insecurity for women. Conclusion:The final core category of the research was called the concept of "street as a space for showing male socio-economic failures.
Machine summary:
بر اساس مباحث گفته شده و در راستاي ادبيات نظري، سؤالاتي که در اين مقاله مطرح ميگردد بدين شرح است : تجارب زنان شهر سنندج از مزاحمت خياباني و واکنش و استراتژي آن ها در مقابل مزاحمين چگونه است ؟ قربانيان مزاحمت خياباني و مزاحمين خياباني داراي چه ويژگيهاي زمينه اي هستند؟ علت مزاحمت خياباني و صورت بندي آن چگونه است ؟ تعريف و واکنش قربانيان به مزاحمت هاي خياباني چگونه است ؟ نگرش قربانيان نسبت به مزاحمت خياباني، پيامدها و راهکارهاي آن چيست ؟ پيشينه مطالعات تجربي صفاريان ، مرادي و نريماني در مطالعه اي کمي در کرمانشاه چهار متغير محروميت نسبي، تأثيرگذاري دوستان ، ميزان دين داري و بينظمي اجتماعي را با ٥٧ درصد قدرت تبيين متغير مزاحمت خياباني موردمطالعه قرارداده اند(٢٠١٦ ,Saffarian, Moradi, Narimani).
(2019 ذکايي در پژوهشي در تهران به اين نتيجه رسيده است که همـه پاسخگويان تجربه هايي از مزاحمت جنسي داشته اند و بيشترين ميزان مربوط بـه مزاحمـت در مکان هاي شلوغ ازجمله وسايل نقليه عمومي است و زنان با قراردادن کيف به عنوان حائل و يا تذکر دادن به آن واکنش نشان داده اند و در برخي موارد سکوت را اختيار کرده اند و در مواردي در صورت عدم رعايت مردان به فحش و ناسزا انجاميده است (٢٠٠٥ ,Zokaei).
(Deirdre يکي از مهم ترين يافته هاي مک ميلان و همکارانش در مورد خشونت عليه زنان در کانادا اين بود که ٨٥ درصد پاسخگويان مزاحمت هايي را از غريبه ها تجربه کرده اند و مهم ترين نوع اين مزاحمت ها شامل چشم - چراني، هو کردن ، رفتارهاي کلامي و لمس کردن بدن است (٢٠٠٠ ,Welsh &Macmillan, Nierobisz ).