Abstract:
با توسعه سریع تکنولوژیهای هوش مصنوعی (ai) و علاقه به کاربرد آنها در زمینههای آموزشی، رشد قابلتوجهی در ادبیات علمی در رابطه با کاربرد ai در آموزش بوجود آمده است. طراحی معماری فرآیند پیچیدهای است که از تجربه و خلاقیت گذشته برای تولید طرحهای جدید استفاده میکند. استفاده از هوش مصنوعی برای این فرآیند نباید معطوف به یافتن راه حلی در یک فضای جستجوگر تعریف شده باشد زیرا هنوز الزامات طراحی در مرحله مفهومی به خوبی مشخص نشده است. در عوض، این فرآیند باید بهعنوان کاوش در الزامات و همچنین راهحلهای ممکن برای پاسخگویی به این الزامات در نظر گرفته شود. مطالعه کاربردی حاضر با هدف ارائه مدل آموزش طراحی معماری مبتنی بر هوش مصنوعی در آموزش معماری جهت ارائه یک نمای کلی از هوش مصنوعی برای توسعه و اجرای بیشتر آن سیستم آموزش طراحی کشور است. نوع این تحقیق کاربردی توسعهای و روش آن بهصورت توصیفی تحلیلی بوده و از لحاظ گردآوری دادهها بهصورت پیمایشی است. برای جمعآوری دادههای مورد نیاز این پژوهش پرسشنامهای باز پاسخ بین کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد و..... و متخصصان این موضوع توزیع و با روش تجزیه و تحلیل محتوا این اطلاعات بررسی گردیده است. نتایج این پژوهش حاوی راهکارهایی برای ارائه مدل آموزش طراحی معماری مبتنی بر هوش مصنوعی است. با این مطالعه، با توانمندسازی اساتید و محققان برای درک وضعیت و توسعه زیرساختهای مالی و فیزیکی و سختافزاری و نرمافزاری هوش مصنوعی آشنا شده و به افزایش اثربخشی و کارایی کمک شایانی خواهد شد. همچنین، یافتههای بدست آمده به فعالان و مسئولین و آموزگاران و محققان در شناسایی راه کارهایی بهبود آموزش طراح کمک میکند.
rapid development of artificial intelligence (ai) technologies and the interest in their application in educational fields lead to significant growth in the scientific literature concerning the application of ai in education. architectural design is a complex design that uses old experiences and creativity to produce new designs. the artificial intelligence use for the design process should not focus on finding a solution in a defined search space because the design requirements at the conceptual stage are not yet well defined. instead, the artificial intelligence application should be considered to explore the design requirements and provide solutions to meet those requirements. the present applied study aims to provide an architectural design training model based on artificial intelligence in architecture education to provide an overview of artificial intelligence for the development and further implementation of the country's design education system. the type of this research is applied-developmental, and its method is descriptive-analytical and in terms of data collection surveys. a questionnaire was distributed among all faculty members of azad university and experts in this field to collect the data required for the study. the collected data was analyzed by the method of content analysis. the results contain solutions to provide a model for architectural design training based on artificial intelligence. this study will acquaint professors and researchers to understand the status and development of financial and physical infrastructure and artificial intelligence hardware and software. also, it will help increase the effectiveness and efficiency of its usage in architectural education. the findings also help activists, officials, educators, and researchers identify ways to improve designer education.
Machine summary:
امروزه از نظر نرم افزارهاي آموزشي موجود با تلفيق فناوريهاي هوش مصنوعي، موارد زيادي براي رياضيات و يادگيري اصول علمي طراحي شده است (٢٠١٦ et al &o Parren‐́Marti) اينکه چگونه فناوريهاي هوش مصنوعي ميتوانند يادگيري انواع ديگر موضوعات مانند معماري و مهندسي عمران را تسهيل کنند بايد بيشتر مورد بررسي قرار گيرد و در قالب ابزارهاي نرم افزاري عملي شود(٢٠١٧ .
براي رد يا پذيرفتن معيارهاي که در معماري آموزش طراحي معماري مبتني بر هوش مصنوعي نرمال نبوده اند از جدول ٤ استفاده شد که تحليل ، پذيرش يا رد هر معيار را در زير مشاهده ميکنيد: معيار شماره ٢ يعني «وجود محتواي آموزشي متناسب با موضوع معماري براي فراگيران و توسعه مستمر محتواي آموزشي به وسيله پژوهش در آموزش و يادگيري صورت گيرد» سطح معنادار برابر است با صفر که کمتر از سطح خطاي در نظر گرفته شده ٠/٠٥ است لذا اين معيار مورد پذيرش است .
در معيار شماره ٨ يعني «برنامه کاربردي آموزش طراحي معماري با استفاده از هوش مصنوعي انعطاف پذير و قابل اطمينان باشد» برابر است با ٠/٣١٧ که بيشتر از سطح خطاي در نظر گرفته شده ٠/٠٥است پس نتيجه ميگيريم که معيار مورد نظر رد ميشود.
در معيار شماره ٩ يعني «برنامه کاربردي آموزش طراحي معماري با استفاده از هوش مصنوعي قابل حمل و کارکردي باشد» سطح معنادار برابر است با ٠/٠٣٩که کمتر از سطح خطاي در نظر گرفته شده ٠/٠٥است پس نتيجه ميگيريم که معيار مورد نظر پذيرفته ميشود.
A Multi-Perspective Study on Artificial Intelligence in Education: Grants, Conferences, Journals, Software Tools, Institutions, and Researchers.