سفرنامه همسفر ماه Literature and art

چه خوب شد آمدم دلم تنگ شده بود 10 هر غروب از«کوتل اونی» بالا می‌آید و پاروزنان در طول«هلمند» تا صبح گوش به آواز عاشقانی می‌دهد که کنار رود می‌آیند فانوسی برای شب چوپانان داسی برای دهقانان و مادری مهربان برای کودکان یتیم جنگ با ستارگان بی‌شماری که از تمام جهان پیرامونش آمده‌اند ماه منیر«بهسود» 11 بالا بالا بالا بالاتر از کوهها بالاتر از ابرهای بالای کوهها هواپیما مرا از زمین دور می‌کند از سرزمینم دور کابل کف دستی است بهسود غزنی قندهار و هرات دستهایی که با من وداع می‌کنند حالا که من به آسمان آمده‌ام ماه رفته پی‌نوشت موتروان:راننده موتر:ماشین آسمایی،تپه سلام،تپه نادری:از کوههای کابل دار الامان،باغ بالا،میدان هوایی:از مناطق کابل سخی جان:زیارتگاهی در کابل ارمینیه:از سازهای سنتی افغانستان شهباز ایرج،ظاهر احمدی:از دوستان شاعرم در کابل بهسود:زادگاه من امیر شاه:نامی که در کودکی مادرم بر من نهاده بود کوتل اونی:کوهی در ابتدای بهسود هلمند:رودخانه‌ای که به آن هیرمند نیز می‌گویند و از بهسود می‌گذرد.