قتل موسیقی با دشنه ممیزی Journal Article

"دایرة چنین «سیاستگذاری» طی سالیانی که شاهد رکود و در نهایت افت ژانرهای گوناگون موسیقی بوده‌ایم به رویکردهایی چون ممیزی بر شعر، ممیزی بر نغمه، ممیزی بر هنرمند و ممیزی بر هر آنچه که در خلق یک اثر موسیقایی اثرمند و دخیل است باز می‌گردد در این راستا حتی افرادی از میان هنرمندان موسیقی از سوی دستگاههای مرتبط به کار گرفته شدند تا بر کار همکاران خویش خرده گیرند و دایرة آفرینش را محدود کنند، بی‌آنکه این اصل اصیل در نظر گرفته شود که مسیر محدودیت، فرجامی جز فنا نخواهد داشت و دیدیم، شد آن چه نباید. در مفهومی که این مقال می‌کوشد تا طلیعه‌ای بر بسط آن قرار گیرد، هیچ اثر موسیقایی که توسط هنرمندان ایرانی (از هر طبقه و با هر گرایشی) خلق می‌‌شود، در محاق قرار نمی‌گیرد؛ چرا که بی‌هیچ شک و تردیدی با تشخیص نیازهای اجتماعی از سوی هنرمند خلق شده است؛ اما آثاری که مفاهیم مورد نظر حاکمیت را شامل می‌شود از حمایتی افزون‌تر (نه در ارتباط با گرفتن «مجوز») برخوردار می‌شوند تا در حوزه خلق چنین آثاری نوعی انگیزه مابین هنرمندان به وجود آید."