سخن سردبیر (یکپارچگی، فریضه امروز ماست Editorial

"که کرد و کردتبار هستند،آیا در جهان به عنوان موسیقیدان غیر ایرانی شناخته می‌شوند؟ در شرایطی که ملت بزرگ و کهن تاجیک،خود را با افتخار ایرانی می‌داند و با غرور به فارسی شیرین سخن می‌گوید،آیا موسیقیدان ایرانی نباید به گسترش مرزهای فرهنگی خود فکر کند؟چه دلیلی دارد که تاجیک‌ها و افغان‌ها جزء ایران نباشند؟ مگر ایران فرهنگی در زمان گذشته،محدود به مرزهای سیاسی‌ خود بوده است؟چرا نباید ایران فرهنگی امروز،جهانگیر باشد؟ اندیشه تجزیه طلبی و تضعیف فرهنگ رسمی که با زبان فارسی‌ و موسیقی دستگاهی شکل گرفته است به نفع چه کسانی‌ است؟ اینجاست که موسیقیدان این برهه از تاریخ،یعنی در بهار 1386 خورشیدی،ادامه سال پیامبر اعظم(ص)و آغاز سال وحدت‌ ملی و انسجام اسلامی،باید بیندیشد که چگونه یکپارچه‌تر شود و از حیثیت ایرانی و ناموس فرهنگی خود در جهان مادی‌ و مهاجم امروز دفاع کند و برای فرزندانش به یادگار بگذارد."