کوله ای پر از نغمه ی داوود Transit

"او طبیب بود؛طبیبی که پیامبری‌اش را در کوله‌اش می‌گذاشت و کوی به‌ کوی به دنبال بیمارانش روانه بود؛چنان که رود در کویر جاری می‌شودو چنان‌که آب،کام‌ تشنه را می‌جوید. پیامبر طبیب بود؛طبیبی که هنرش را به دوش می‌کشید و خانه به خانه‌ می‌گشت تا مخاطبی پیدا کند;گوش دلی تا آن را پر از نور کند. خدا محبت‌اش را در کوله پیامبر گذاشته بود و به دنبال جان تشنه‌ای می‌گشت تا آن را سیراب کند. پیامبر کارش این بود تا راهی برای عبور خدا تا دل مردم پیدا کند. خدا می‌خواست‌ در قلب مردم بتپد پیامبر کارش این بود که خانه‌ی دل مردم را آماده کند. او باید دل مردم را صیقل می‌داد تا خدا از صافی آن عبور کند؛چونان که نور از پنجره‌های باز بی‌شکست می‌گذرد. او طبیب‌ بود؛یک پیامبر طبیب؛پیامبری که کوله‌اش را به دوش می‌کشید و از کوچه‌ای به کوچه‌ای‌ عبورمی‌کرد تا خدا را مهمان پنجره‌های گشوده‌ی زندگی کند."