Abstract:
در این تحقیق به بررسی تاثیر تجمیع و ساختار مالکان و برخی مشخصات عملکردی بر مخاطره بازار شرکتها میپردازیم. در این راستا درصد و تعداد سهامداران نهادی و تمرکز در ترکیب سهامداران و اندازه شرکتها بر مخاطره بازار مورد بررسی و آزمون قرار گرفته است دوره مورد بررسی 1393 الی 1398 و تعداد شرکتها 138 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. این تحقیق از نظر نوع دادهها از نوع تحقیقات تجربی و توصیفی- مبتنی برتحلیل رگرسیونی است که از دادههای واقعی شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. نتایج نشان داد تعداد و درصد سهام سهامداران نهادی ارتباط و تاثیر معناداری بر مخاطره بازار شرکتها ندارند بعلاوه میزان تمرکز مالکان شرکتها نیز بر مخاطره بازار شرکتها مورد تایید قرار نگرفته است تاثیر اندازه و سرمایه شرکتها نیز تایید نشده است.
In this study, we examine the impact of aggregation and structure of owners and some performance characteristics on market risk of companies. In this regard, the percentage and number of institutional shareholders and focus on shareholder composition and company size on market risk have been studied and tested. 1398 and the number of companies is 138 companies listed on the Tehran Stock Exchange. In terms of data type, this research is an experimental and descriptive research - based on regression analysis that uses real data of companies listed on the Tehran Stock Exchange. The results showed that the number and percentage of shares of institutional shareholders do not have a significant relationship and effect on the market risk of companies. In addition, the focus of company owners on the market risk of companies has not been confirmed.
Machine summary:
در اين راستا درصد و تعداد سهامداران نهادي و تمرکز در ترکيب سهامداران و اندازه شرکتها بر مخاطره بازار مورد بررسي و آزمون قرار گرفته است دوره مورد بررسي ١٣٩٣ الي ١٣٩٨ و تعداد شرکتها ١٣٨ شرکت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد.
يکي از سياست هايي که به طور بلقوه براي مبارزه با چنين شرايطي استفاده شده است ، سازو کارهاي راهبري شرکتي است اين تحقيق به بررسي تاثير ارکان کنترل کننده شرکت بر ريسک سيستماتيک در شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي پردازد.
١- نيکبخت و طاهري (١٣٩٨) به بررسي رابطه بين سازوکارهاي راهبري شرکتي و ريسک سيستماتيک در ميان شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي پردازد.
يافته هاي پژوهش نشان مي دهد که بين درصد سهامداران نهادي که يکي از عناصر و سازوکارهاي راهبري شرکتي شمرده مي شود و ريسک سيستماتيک ، ارتباط معناداري وجود دارد.
نتايج اين پژوهش حاکي از آن است که بين پنج عنصر حاکميت شرکتي (شامل درصد مالکيت سرمايه گذاران نهادي، درصد مالکيت سهامداران عمده ، درصد مالکيت سهام داران کنترلي، تفکيک نقش مدير عامل از رييس هيات مديره و درصد اعضاي غير موظف هيات مديره ) فقط متغير درصد مالکيت سرمايه گذاران نهادي تاثير معنادار و مثبتي بر ارزش افزوده اقتصادي دارد.
٣. فرضيه هاي پژوهش ١- بين ميزان درصد سهام داران نهادي شرکت ها با ميزان مخاطره بازار ارتباط معناداري وجود دارد.
(١٣٩١) تاثير سرمايه گذاران نهادي بر ريسک سيستماتيک در شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ١٣- نيکومرام ، ه .