گفتاری در باب افعال دو وجهی Journal Article

"پس در واقع شکل واقعی جمله‌هایی که آن‌ها را دو جزئی با فعل‌ دو وجهی می‌پنداریم چنین است: او شیشه را شکست-شیشه شکسته شد-شیشه شکست جمله‌ی معلوم-جمله‌ی مجهول-فعل مجهول مرخم آهنگر آهن را گداخت-آهن گداخته شد-آهن گداخت جمله‌ی معلوم جمله‌ی مجهول فعل مجهول مرخم مثال‌های فوق به خوبی نشان می‌دهد که همه‌ی فعل‌هایی که در جملات 2 جزئی و 3 جزئی با مفعول(دو وجهی)کاربرد دارند بدین شکل‌ قابل تأویل‌اند؛پس این فعل‌های شکل مجهول شده‌ی افعال هستند و وجودی مستقل ندارند. نتیجه فعلی که در همه‌ی زمان‌ها کاربرد ندارد،و جز در یک صیغه(سوم‌ شخص مفرد ماضی)صرف نمی‌شود و نهادش بر خلاف جمله‌های‌ دو جزئی با مفعول است و برعکس جمله‌های دو جزئی شکل مجهول‌ می‌پذیرد،چگونه می‌تواند وجود مستقلی و بحث مستقلی داشته باشد؛ پس بهتر است این گونه افعال را که تعدادشان محدود است،همان فعل‌ مجهول مرخم بنامیم و از بحث مستقل دو وجهی بپرهیزیم و مانند صرف‌ و نحو عرب تقسیم‌بندی را بر گذار(متعدی)و ناگذر(لازم)بنا گذاریم‌ و هر فعلی را که بالقوه به مفعول احتیاج دارد گذرا بدانیم و بقیه‌ی افعال‌ را ناگذر."