Abstract:
بیان مسیله:
منتقدان به معماری معاصر ایران معتقد هستند که معماری ایران با قرن ها قدمت هم اکنون فاقد ارزش ها و هویت خویش است و آن را محصول دانشکده های معماری و آموزش معماری مدرن می دانند و در ناهنجاری های موجود در آن، بحث کیفیت آموزش معماری و کار حرفه ای معماری را مطرح می نماید. بررسی وضعیت کارگاه های طراحی معماری یکی از مهم ترین چالش های چند دهه اخیر پژوهش گران در کشور بوده است؛ اما آنچه مشخص است این است که معماری تحت تاثیر عوامل گوناگونی قرار دارد که وجود آن ها به نقش معمار و آموزش های او به عنوان خالق اثر مبهم جلوه می کند.
هدف پژوهش:
هدف از این مقاله شناخت مولفه های تاثیرگذار در آموزش، بر معماری معاصر از منظر اساتید معماری است. درواقع این مقاله به دنبال وضوح بخشیدن، آشکار کردن و تبیین مولفه ها و عوامل موردنظر اساتید معماری است.
روش پژوهش:
این پژوهش از منظر شناخت شناسی بر پارادایم تفسیرگرایی اجتماعی تکیه دارد و از نوع کیفی است. راهبرد انتخابی در این پژوهش راهبرد نظریه زمینه ای است. تحلیل ها به روش کد گذاری سیستماتیک استراوس و کوربین با استفاده از نرم افزار «مکس کیودا 12» انجام شده است.
نتیجه گیری:
نتایج به دست آمده بیانگر این است که مجموعه ای از شرایط اعم از شرایط علی، مداخله گر زمینه ای بر مقوله هسته تاثیرگذار است، اما شرایط مداخله گر و زمینه ای که برون گرا هستند سهم اصلی را به عهده دارند. عوامل برون دانشگاهی عبارتند از آموزش پیش از دانشگاه، فرهنگ سازی رسانه ای و سازمان ها و نهادهای مربوط به ساخت وساز.
Machine summary:
بخش دیگر از این تحقیقات به محتوای دروس ارائهشده در رشتۀ معماری و طراحی مدل جهت ارتقاء محتوا و آموزش طراحی معماری، بازنگری محتوا، تأثیر دروس مختلف بر طراحی معماری و سنجش و کارایی دروس، تحلیل سرفصلها، نقد آثار و یادگیری از آن و پرورش دیدگاه نقادانۀ آموزشگیرندگان و بررسی مطالعات و پژوهشهایی در خصوص راهکارهایی برای ساماندهی کیفیت آموزش بهصورت عام میپردازد (لنـگ، 1383؛ لاوسـن، 1384؛ مهدويپور و جعفري، 1391؛ سليماني، 1392؛ غریبپور و توتونچی مقدم، 1394؛ صداقتی و حجت، 1398؛ مهدوینژاد، 1384؛ رزاقیاصل و رحیمیآریایی، 1395؛ Guilford, 1959 ؛Collins, 1971 ؛Hillier & Leaman, 1972-73 ؛Cave, Hanney, Henkel & Kogan, 1997 ؛Tale'pasand, 2009؛ Yildirim & Yavuz, 2013 ؛Sayed & Ahmed, 2015 Callahan, Shadravan, Obasade & Hasenfratz, 2019) اساس و پایه هر آموزش دو رکن اصلی آن یعنی آموزشگیرنده و آموزشدهنده است که ازنظر پژوهشگران دور نمانده و به نقش آموزشگیرنده و آموزشدهنده، مشارکت آنها و ارتباطهایی که بین آنها جهت خلاقیت گروهی و ایجاد انگیزه و ...
میانجامد؛ پرداختهاند (معظمی، 1390؛ موسوی، ثقفی و مظفر 1398؛ کیانارثی، مظفر و خسروی، 1398؛ Salama, 2006)؛ و اما در ادامه پژوهشها در خصوص آموزشگیرنده، استعدادیابی و پرورش استعداد آنها، جذب این استعدادها و بررسی و تحلیل تفاوتهای شناختی آنها و آسیبشناسی دوران تحصیل متوسطه است (حجت و انصاري، 1389؛ منصور نژاد، 1396؛ فیضی و دژپسند، 1397؛ حسینی، فلامکی و حجت، 1398؛ گوران، فروتن و دژدار، 14002003; Demirkan & Demirbas, 2007,؛ Akinyode & Khan, 2016 ؛ Kvan & Jia, 2005؛Maturkarn & Moorapun, 2017).