Abstract:
خروج آمریکا از برجام و بازگشت مجدد تحریمها و در کنار آن شیوع بیماری کرونا سبب شد تا بسیاری از فعالان بخشهای خدماتی نگران این موضوع باشند که تحریمها در روند فعالیت آنها به چه میزان تاثیر منفی میگذارد. خدمات گردشگری نیز از این قاعده مستثنی نبوده و فعالان این حوزه نگران آن هستند که تحریمهای سیاسی و اقتصادی و شیوع بیماری کرونا چگونه بر این بخش تاثیر میگذارد. نتایج تحقیق نشان داد که بازگشت تحریمهای آمریکا در سال 2016 بیثباتی شدیدی را در این بخش ایجاد کرد بهطوریکه نرخ رشد منفی 24 درصدی را داشته است. در سال 2020 همزمان با شیوع بیماری کرونا این صنعت مورد آسیب جدی قرار گرفت. درصورتیکه کشور ایران به دلیل داشتن کادر درمانی خبره در کنار اماکن گردشگری میتوانست از این امر بهره برده و گردشگری سلامت را توسعه میداد که متاسفانه به دلیل شرایط تحریمی از یک سو (افت شاخص ریسک تجاری، افت شاخص عملکرد لجستیک و وضعیت نامناسب شاخص رقابتپذیری این صنعت) و محدودیتهایی که در سطح جهان ایجاد شد افت شدید را در این بخش خدماتی تجربه کرد. لازم است تمامی دستاندرکاران این حوزه نهایت تلاش خود را به کار گیرند تا بستهها و برنامههای سفر به ایران را بر اساس نیاز بازارهای هدف و به طریقی تنظیم کنند تا بیشترین ارزش را برای گردشگران ورودی به ایران در یک دوره زمانی کوتاه مدت ایجاد کنند. ایران با مزیتهایی که دارد از جمله «فرهنگ مهماننوازی ایرانیان»، «ارزانی سفر به ایران»، «تعدد اماکن گردشگری» و «گردشگری سلامت با هزینه پایین در ایران» میتواند در مقابل بسیاری از محدودیتهایی که با آنها مواجه است؛ عبور نماید.
The withdrawal of the United States from the JCPOA and the return of sanctions, along with the spread of the Corona disease, caused many service sector activists to worry about the negative impact of sanctions on their activities. Tourism services are no exception to this rule and the activists of this field are worried about how political and economic sanctions and the spread of the Corona disease will affect this sector. The results of the research showed that the return of US sanctions in 2016 caused severe instability in this sector, so that it had a negative growth rate of 24%. In 2020, this industry was seriously damaged at the same time as the outbreak of Corona disease. If the country of Iran, due to having an expert medical staff in addition to tourist places, could take advantage of this and develop health tourism, unfortunately, due to the conditions of sanctions on the one hand (the drop in the commercial risk index, the drop in the logistics performance index and the inappropriate visibility of the competitiveness index) This industry) and the restrictions that were created at the world level experienced a sharp drop in this service sector. It is necessary for all those involved in this field to use their utmost efforts to adjust the packages and travel plans to Iran based on the needs of the target markets and in a way to create the most value for tourists entering Iran in a short period of time. Iran with its advantages such as "Iranian culture of hospitality", "cheap travel to Iran", "multiple tourist places" and "low-cost health tourism in Iran" can face many of the limitations it faces; to pass
Machine summary:
درصورتیکه کشور ایران به دلیل داشتن کادر درمانی خبره در کنار اماکن گردشگری میتوانست از این امر بهره برده و گردشگری سلامت را توسعه میداد که متأسفانه به دلیل شرایط تحریمی از یک سو (افت شاخص ریسک تجاری، افت شاخص عملکرد لجستیک و وضعیت نامناسب شاخص رقابتپذیری این صنعت) و محدودیتهایی که در سطح جهان ایجاد شد افت شدید را در این بخش خدماتی تجربه کرد.
در ایران نیز با توجه به پتانسیلهای بالقوه بالای بخش گردشگری، این بخش خدماتی از جایگاه ویژهای برخوردار است؛ بهگونهای که توجه و توسعه این بخش خدماتی در کنار سایر خدمات، علاوه بر درآمدزایی و ارزآوری برای دولت، سبب رشد بخش خصوصی (یکی از اهداف اصل 44 قانون اساسی) شده و همچنین با تنوع بخشیدن به منابع درآمدی دولت، اقتصاد کشور را از اقتصاد تکمحصولی و وابسته به درآمدهای نفتی خارج کرده و موجب رشد و توسعه سایر فعالیتهای اقتصادی و اشتغال در بخشهای مختلف و درنتیجه کاهش بیکاری و فقر در کشور –یکی از اهداف توسعه پایدار در کشورها - خواهد شد (یعقوبی و آقامیری، 1397).
ولی متأسفانه تحریمهای اقتصادی و شیوع بیماری کرونا در طی دو سال اخیر، همه صنایع و بخشهای خدماتی را دچار آسیب نموده و صنعت گردشگری نیز از این آسیبها در امان نبوده و با مشکلات عدیدهای مواجه شده است؛ لذا لازم است تا برای از دست نرفتن بازارهای هدف و همچنین توسعه و ارتقاء ملی و منطقهای صنعت گردشگری، تدارک و پیشبینیهای لازم جهت مقابله با بحرانهای احتمالی پیشرو در نظر گرفت و تدوین برنامههای سیاستی مناسب میتواند در ارتقا این بخش خدماتی کمک شایانی نماید.