Abstract:
امروزه با توجه به گسترش روابط بشری ضرورت آشنایی با الگوی همزیستی مسالمتآمیز با مخالفان بیشتر احساس میگردد. پس از تحقیق در منابع دینی در مییابیم که الگوی رفتاری همزیستی مسالمتآمیز با مخالفان دینی بر اساس اطاعت نکردن و نپذیرفتن سلطه مخالفان دینی و محرم راز قرار ندادن آنها است و همچنین نهی از تشبّه به مخالفان دینی و عدم شرکت در مراسم آنان و نهی از آغاز سلام کردن به آنان است.کفار حربی با توجه به عناد و دشمنی با مسلمانان، مانعی را ایجاد کردهاند که نمیتوان با آنان همزیستی مسالمتآمیز داشت ولی با این وجود از نظر اسلام، در مواجهه با آنان باید اصول اخلاقی رعایت گردد؛ از جمله اینکه حتی در جنگ با آنان نباید آب را بر آنان بست و به کودکان و سالخوردگان تعرّض نمود. الگوی رفتاری همزیستی مسالمتآمیز با مخالفان مذهبی بر اساس پذیرش اسلام ظاهری و رفتار مسالمتآمیز با آنان و کتمان اسرار از مخالفان میباشد. در این تحقیق از روش توصیفی–تحلیلی استفاده شده و در گردآوری اطلاعات نیز از روش کتابخانهای بهره جستهایم.
Today, in view of spreading human connections, the necessity of acquaintance with a model of peaceful coexistence with dissenters is more palpable. After researching into Islamic sources, we realize that the behavioral model of peaceful coexistence with religious dissenters is predicated on disobeying them and refusing to accept their dominance, and not deeming them confidantes as well as on proscription of behaving like them, not attending their ceremonies, and refusing to preempt them in greeting. Warlike infidels with their hostility towards Muslims have generated an obstacle such that it is impossible to have a peaceful coexistence with them. Nonetheless, from the Islamic viewpoint, in confrontation with them moral principles must be observed. For instance, even while fighting them water must not be withheld from them, and their children and elderly must not be assaulted. The behavioral model for peaceful coexistence with religious dissenters is based on the latter’s apparent acceptance of Islam, conciliatory behavior towards them, and holding secrets from them. In this study, we have used the analytic-descriptive method and in collecting data we have benefited from library research methods.
Machine summary:
با توجه به این مطلب مهم، همزیستی مسالمتآمیز با مخالفان دینی مشروط به اموری است که باید مسلمانان رعایت کنند و در قرآن به وضوح به آنها اشاره شده است که به شرح زیر میباشند: الف) عدم اطاعت از کفار آیاتی در قرآن وجود دارند که مسلمانان را از پیروی کردن از کافران نهی نموده است که برخی از آنها اشاره میگردد: ای پیامبر، از خدا پروا بدار و کافران و منافقان را فرمان مبر، که خدا همواره دانای حکیم است.
رعایت اصول اخلاقی و همزیستی مسالمتآمیز با غیر مسلمانان از جانب معصومان؟عهم؟ در موارد متعددی باعث اسلامآوردن مخالفان دینی شده است که به ذکر یک نمونه در این رابطه بسنده میکنیم: امیرالمؤمنین؟ع؟ با مردی غیرمسلمان همسفر شد.
2 بنابراین مقتضای رفتار مسالمتآمیز با مخالفان مذهبی بسیار بیشتر از مخالفان دینی است که در این بخش به الگوی رفتاری همزیستی مسالمتآمیز با مخالفان مذهبی در سبک زندگی اسلامی میپردازیم: الف) پذیرش اسلام ظاهری مخالفان مذهبی قرآن کریم دستور داده که تعامل مسلمانان بر اساس رعایت ظواهر اسلام و عدم جستجو از باطن و نیّتها باشد و میتوان گفت که بسیاری از اختلافات موجود در بین مسلمانان، بر اثر رعایت نکردن این دستور مهم قرآن به وجود آمده است: ای کسانی که ایمان آوردهاید، چون در راه خدا سفر میکنید [خوب] رسیدگی کنید و به کسی که نزد شما [اظهار] اسلام میکند مگوئيد: تو مؤمن نیستی [تا بدین بهانه] متاع زندگی دنیا را بجوئید؛ چرا که غنیمتهای فراوان نزد خداست» (نساء، ۹۴).
نتیجهگیری با توجه به مطالبی که در این مقاله ذکر گردید میتوان به نتایج زیر دست یافت: ۱)دین اسلام به پیروان خویش دستور میدهد که با مخالفان دینی غیرمعاند همزیستی مسالمتآمیز داشته باشند و سبک زندگی معصومان نیز شاهد این ادّعا است.