Abstract:
ﺣﻤﺎﺳـﻪﻫﺎی ﻣﻠّﻲ اﻳﺮان از ﻣﻴﺎن اﻧﺒـﻮﻫﻲ از اﻓﺴـﺎﻧﻪﻫﺎ و رواﻳﺖﻫﺎی ﻣﻜﺘـﻮب و ﺷﻔﺎﻫﻲ ﺑﺮآﻣـﺪهاﻧﺪ و برجستهترین ﺳﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪه از ﮔﺬﺷﺘﺔ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻬﻦ اﻳﺮان و ﺑﺎزﺗﺎب زﻣﻴﻨﻪﻫﺎی ﻣﻬﻢّ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﻧﺴﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر میآیند. هدف اصلی این تحقیق مقایسۀ رابطۀ سبکهای همسرگزینی (جمعگرا و فردگرا) با کیفیّت و پایداری ازدواج در متون کهن حماسی است. پرسش این تحقیق آن است که سبک همسرگزینی در ایران باستان جمعگرا است یا فردگرا و کدام یک برای ثبات و پایداری کیفیّت ازدواج و سازگاری زوجها میتواند پیشنهاد گردد؟ محدوده و جامعۀ مورد مطالعه، متون کهن حماسی فرامرزنامه، بهمننامه، گرشاسبنامه، سامنامه، شهریارنامه و کوشنامه هستند که به لحاظ محتوا و شکل، به نوعی ادامه دهندة جریان حماسهسرایی بعد از شاهنامۀ فردوسی در ایران محسوب میشوند. یافتههای تحقیق نشان میدهد که عشق متعهّدانه، رضایتمندی خانواده و بزرگان، آزادی فردی، بیشتر شدن علاقۀ زوجین بعد از گذشت زمان به همدیگر، فرزندآوری با هدف تداوم نسل نیاکان و به پای داشتن دین از جمله علل پایداری و بالاتر بودن کیفیّت ازدواج در همسرگزینی به سبک جمعگرا محسوب میگردد.
Machine summary:
هدف اصلی این تحقیق مقایسۀ رابطۀ سبکهاى همسرگزینى (جمعگرا و فردگرا) با کیفیّت و پایداری ازدواج در متون کهن حماسی است.
پرسش این تحقیق آن است که سبک همسرگزینی در ایران باستان جمعگرا است یا فردگرا و کدام یک برای ثبات و پایداری کیفیّت ازدواج و سازگاری زوجها میتواند پیشنهاد گردد؟ محدوده و جامعۀ مورد مطالعه، متون کهن حماسیِ فرامرزنامه، بهمننامه، گرشاسبنامه، سامنامه، شهریارنامه و کوشنامه هستند که به لحاظ محتوا و شکل، به نوعی ادامه دهندة جریان حماسهسرایی بعد از شاهنامۀ فردوسی در ایران محسوب میشوند.
یافتههای تحقیق نشان میدهد که عشق متعهّدانه، رضایتمندی خانواده و بزرگان، آزادی فردی، بیشتر شدن علاقۀ زوجین بعد از گذشت زمان به همدیگر، فرزندآوری با هدف تداوم نسل نیاکان و به پای داشتن دین از جمله علل پایداری و بالاتر بودن کیفیّت ازدواج در همسرگزینی به سبک جمعگرا محسوب میگردد.
شــکّ نیست که براى ایجاد امنیّت و سلامت خانواده، انتخاب همسر امرى قابل توجه است به طوری که تغييرات در خانواده همواره مورد توجّه انديشمندان و صاحب نظران علوم اجتماعي بوده و طبق مطالعات محقّقان سبکهای انتخاب همسر از دوران باستان تا عصر حاضر، خارج از دو سبک جمعگرا و یا فردگرا صورت نگرفتهاست.
مراجعه به منابع مورد مطالعه در ایران باستان حاکی از آن است که چنین سبک همسرگزینی در آن دوران نیز کمتر صورت میگرفته و در صورت جدايي از همديگر، ناپایداری و کاهش علاقمندی بین زوجین و مشکلات عدیدهای را با خود به همراه داشته است.
The expanded view of individualism and collectivism: One, two, or four dimensions International Journal of Cross, Cultural Management, page(s): 7-24 18- Green, E.