Abstract:
هدف تحقیق: این تحقیق با هدف بررسی یک دوره تمرینات فشرده پیش از فصل بر برخی حالات روانی (سرزندگی، خشم، سردرگمی، افسردگی، خستگی و تنش) بانوان تکواندوکار نخبه در رده نوجوانان وجوانان انجام شد. روش تحقیق: شرکت کنندگان شامل 12 نوجوان، با میانگین سنی71/0± 5/15 سال و 12 جوان، با میانگین سنی 9/1± 43/20 سال که دارای حداقل 3 سال سابقه مستمر تکواندو در سطوح ملی بود، برای سنجش حالات روانی از مقیاس خلقی برومز طی سه مرحله (مرحله اول شروع اردو، مرحله دوم هفته 6، مرحله سوم هفته 12 تمرین) استفاده شد. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t، در سطح معنی داری 5% استفاده شد. نتایج: نتایج نشان دادند که همه خرده مقیاس های حالات روانی در مرحله دوم تمرین بانوان تکواندو کار نخبه رده نوجوانان و جوانان افزایش معنی‌داری یافته است. همچنین در پایان هفته ششم تا دوازدهم این تمرین‌ها بر میزان سردرگمی شرکت کننده‌ها افزایش معنی داری داشته است. یافته‌ها نشان داد، تمامی خرده مقیاس‌های عوامل روانی در مراحل مختلف تمرین (خشم، سردرگمی، افسردگی، خستگی، تنش) به جزء شاخص سرزندگی در تکواندوکاران جوان به طور معنی داری پایین‌تر از تکواندوکاران نوجوان بوده است. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می‌توان گفت نوع و شدت تمرینات در تغییر شاخص‌های حالات روانی و خلق و خو حائز اهمیت می‌باشد، همچنین شدت بالای تمرینات هیچ گونه تاثیر مثبتی بر کاهش مولفه‌های منفی روانی نداشته، بلکه به افزایش افسردگی، سردرگمی و خشم نیز منجر می شود.
Introduction: The present study objective was to examine the effects of a pre- season high intensity exercises period on some mental status (liveliness, anger, confusion, depression, fatigue, tension) among Iranian teenager and youth elite female taekwondo players. Methods: The participants who were selected randomly consisted of 12 teenagers (mean age 15.5±0.71) and 12 youths (mean age 20.43±1.9) and they had at least about 3 years experience in national level. Broms questionnaire was utilized to measure mental status in three stages.
Results: Results showed that all the mental status sub-scales in second stage have significantly increased in teenager and youth elite female taekwondo players. Also at the end of 6th to 12th week these exercises have had the significant increasing on participants' confusion. Findings also revealed that all the mental status except liveliness in youth group have been lower than teenager taekwondo players in different stages of exercise. These differences have enhanced in mental factors meaningfully.
Discussion: In conclusion it can be said the type and intensity of exercises have importance in determining mental status sub-scales. Moreover the high intensity of exercises has not been impressive in reducing the negative mental elements, yet has resulted to depression, confusion and anger.
(
, 
, 
)
