Abstract:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد کودک بر رفتارهای خوردن کودکان انجام شد. پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل مادران کودکان پیش دبستانی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان با تشخیص اختلالات خوردن در سال 1398 بودند که از میان آنان تعداد 30 نفر که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش تحت مداخله آنلاین 8 جلسه ای بازی درمانی مبتنی بر روابط والد- کودک به شیوه جلسات گروهی هفتگی 1 ساعت قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسش نامه رفتار خوردن کودکان (واردل و) بود. نتایج نشان داد که تفاوت معنی دار بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون در ابعاد رفتار خوردن وجود دارد (05/0p<). نتایج حاکی از آن بود که مداخله بازی درمانی مبتنی بر روابط والد- کودک باعث بهبود ابعاد ایرادگیری از غذا، لذت از غذا، پرخوری هیجانی و کم خوری هیجانی کودک شده است. با توجه به نتایج پژوهش می توان از مداخله بازی درمانی مبتنی بر روابط والد- کودک در بهبود ابعاد رفتارهای خوردن کودک در کنار سایر گزینه های درمانی استفاده کرد.
Machine summary:
Green, Samy, Miqdady, Salah, Sleiman 8.
Laing, McMahon, Ungerer, Taylor, Badawi& et al 6.
فيليال تراپي به دليل تمرکز بر کودک مي تواند روشي مناسب براي برقراري ارتباط با کودک در نظر گرفته شود، اين روش از طريق تأثير بر مهارت هاي فرزند پروري به بهبود روابط والدين و فرزندان ميانجامد(عاشوري و کريم نژاد، ٢٠٢١) و از اين طريق مشکلات رفتاري، استرس والديني و اضطراب کودکان را کاهش ميدهد(يزداني پور، عاشوري و عابدي، ١٣٩٩).
اثربخشي اين شيوه درماني بر مشکلات رفتاري هيجاني کودکان (مصطفوي، شعيري، اصغري مقدم و محمودي قرايي، ١٣٨٩)، مهارت هاي اجتماعي هيجاني کودکان (عديلي، کلانتري و عابدي، ١٣٩٤)، افزايش پذيرش والديني و کاهش مشکلات رفتاري کودکان (توفام ، ومپلر، تيتاس و ولينگ ٤، ٢٠١١)، بهبود رابطه والد- فرزند، افزايش پذيرش و مهارت هاي والديني و کاهش استرس والدگري (ونفلت ٥، ٢٠١٢)، کاهش نشانه هاي اضطراب و مشکلات برون سازي کودکان (شهني، داودي، مهرابي زاده و زرگر، ١٣٩٦)، مشکلات تغذيه اي کودکان (کيواني و همکاران ،٢٠٢٠، سلطاني و فرهادي،١٣٩٨) نشان داده شده است .
با توجه به اين موارد پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي بازي درماني مبتني بر روابط والد-کودک بر رفتار خوردن کودکان پيش دبستاني انجام شد.
اين نتايج به طور غيرمستقيم با نتايج پژوهش هاي کياني، ميرزايي و حسيني(٢٠٢٠)، عديلي و همکاران (٢٠١٩)، سلطاني و همکاران (١٣٩٨)، عابدي و همکاران (١٣٩٦)، حسن زاده و همکاران (١٣٩٥) و عديلي و همکاران ، (١٣٩٤) همخوان و همسو مي باشد که اثربخشي فيليال تراپي را در کاهش مشکلات هيجاني رفتاري کودکان نشان داده اند.