Abstract:
پژوهش حاضر باهدف تعیین نقش واسطه گری جهت گیری زندگی در رابطه بین انواع سبک های دلبستگی به والدین و احساس خوشبختی در دانش آموزان مقطع متوسطه صورت گرفت. بدین منظور تعداد 267نفر از دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانی شهر بابلسر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، انتخاب گردیدند و برای جمع آوری داده ها از مقیاس سبک های دلبستگی کولینز و رید ،)1990( آزمون جهت گیری زندگی شی یر، کارور و بریجز )1994( و سیاهۀ احساس خوشبختی آکسفورد (هیلز و آرگیل، ،)2001 استفاده شد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی، از نرم افزار آموس و از روش تحلیل مسیر استفاده گردید. نتایج حاکی از این بود که سبک دلبستگی ایمن به طور مثبت جهت گیری خوش بینانه و احساس خوشبختی را پیش بینی می کند. همین طور، سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا به طور منفی جهت گیری خوش بینانه و احساس خوشبختی را پیش بینی می کند، علاوه بر این، سبک دلبستگی اجتنابی، پیش بینی کننده منفی جهت گیری خوش بینانه است. همچنین سبک دلبستگی ایمن اثر غیرمستقیم مثبت و سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا اثر غیرمستقیم منفی بر احساس خوشبختی داشته اند. بررسی اثرات کل نیز حکایت از این داشت که متغیر سبک دلبستگی ایمن بیشترین تاثیر بر تغییرات احساس خوشبختی دارد و متغیرهای جهت گیری خوش بینانه، سبک دلبستگی دوسوگرا و سبک دلبستگی اجتنابی در رده های بعدی قرار دارند.
The aim of this study was to investigate the mediating role of life orientation in relationship between attachment styles dimensions and happiness in high school students. Two hundred sixty seven male and female high school students of Babolsar city were selected by random multi-stage cluster sampling method. To gathering data, Attachment Styles Scale(Collins & Read, 1990) , Life Orientation Test-R (Scheier, Carver, Bridges, 1994) & Oxford Happiness Inventory (Hills & Argyle, 2001) questionnaire were used. In order to evaluate the proposed model of this study, path analyze method was used. Regarding the values obtained for the indexes, data were fitted with the proposed model of the research. Direct hypothesis examination indicated that : (1) the secure attachment style was a positive predictor for the optimism and happiness (2) the insecure attachment avoidant style was a negative predictor for the optimism and the insecure attachment ambivalent style was a negative predictore for the optimism and happiness (3) the optimism was a negative predictor for the happiness. Indirect hypothesis examination indicated that: (1) the secure attachment style was a positive predictor for the happiness (2) the insecure attachment avoidant style and the insecure attachment ambivalent style were negative predictors for the happiness.
Machine summary:
تبيين نقش واسطه اي جهت گيري زندگي در رابطه بين سبک هاي دلبستگي و احساس خوشبختي o Explanation of Mediating Role of Life Orientation in Relationship between Attachment Styles Dimensions and Happinesso دکتر سهيلا هاشمي * عباس اکبري * چک ده پژوهش حاضر باهدف تعيين نقش واسطه گري جهت گيري زندگي در رابطه بين انواع سبک هاي دلبستگي به والدين و احساس خوشبختي در دانش آموزان مقطع متوسطه صورت گرفت .
بدين منظور تعداد ٢٦٧ نفر از دانش آموزان دختر و پسر دبيرستاني شهر بابلسر با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي ، انتخاب گرديدند و براي جمع آوري داده ها از مقياس سبک هاي دلبستگي کولينز و ريد (١٩٩٠)، آزمون جهت گيري زندگي شي ير، کارور و بريجز (١٩٩٤) و سياهۀ احساس خوشبختي آکسفورد (هيلز و آرگيل ، ٢٠٠١)، استفاده شد.
بررسي اثرات کل نيز حکايت از اين داشت که متغير سبک دلبستگي ايمن بيشترين تأثير بر تغييرات احساس خوشبختي دارد و متغيرهاي جهت گيري خوش بينانه ، سبک دلبستگي دوسوگرا و سبک دلبستگي اجتنابي در رده هاي بعدي قرار دارند.
l روش o پژوهش حاضر از نوع همبستگي مي باشد که در قالب يک مدل علي به بررسي نقش واسطه اي جهت گيري زندگي در رابطه بين سبک هاي دلبستگي و احساس خوشبختي مي پردازد.
شاخص هاي برازندگي مدل اصلاح شده (به تصویر صفحه رجوع شود) مبيّن اين است که ١) ضريب مسير استاندارد بين سبک دلبستگي ايمن با جهت گيري خوش بينانه نسبت به زندگي (٠٠١٣=p، ٠/٤٨= β)، و احساس خوشبختي (٠٠١٠=p، ٠/٢٧= β)، مثبت و معني دار است .
The relationship between attachment style, subjective well- being, happiness and social anxiety among university students.