Abstract:
چکیدهاصلاحات در سازمان‌های بخش عمومی و نوآوری‌ها در این زمینه از موضوعات اساسی در این سازمان‌ها، در پاسخ به تغییرات اجتماعی اثرگذار بر زندگی شهروندان بوده است. تغییرات اجتماعی به‌تدریج ایجاد می‌شوند، و اثرات آنها در سازمان‌های خدمات اجتماعی با تغییر برای افزایش سودمندی خدمات سازمان‌ها مورد انتظار می‌باشد. این پژوهش با هدف طراحی مدلی برای شناسایی و ساختاردهی روابط بین مولفه‌های راهبردی اثرگذار بر تغییر در سازمان تأمین اجتماعی انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع اکتشافی و آمیخته با بهره‌گیری از داده‌های پرسشنامه‌ای می‌باشد. ابتدا، با استفاده از تکنیک دلفی و نظرات 14 نفر از خبرگان و اساتید صاحب‌نظر در مباحث تغییر سازمانی و سازمان تأمین ااجتماعی، ابعاد راهبردها و ویژگی‌های تغییر سازمانی در سازمان تأمین ااجتماعی شناسایی گردید. سپس، با استفاده از رویکرد تکنیک دیمتل، از نظرات خبرگان برای ساختاردهی نظام‌مند داده‌ها در چارچوب نظام تصمیم‌گیری‌های چند متغیری استفاده گردید. براساس چهار راهبرد اصلی تغییر، شامل راهبردهای آموزشی ارشادی، ترغییب‌کننده، تسهیل‌گری، و قهری اجبار، و 13 مولفه اصلی در این راهبردها، نتیجه حاصل نشان داد که راهبرد ترغیب‌کننده در سازمان تأمین اجتماعی بیشترین تأثیر بر سایر راهبردها و بیشترین اهمیت را از جهات تأثیر و اثرپذیری دارد. راهبرد قهری اجبار نیز در رتبه دوم اهمیت قرار دارد، ضمن آن‌که بیشترین اثرپذیری از سایر راهبردها را دارد. مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در راهبردها شامل عوامل خصوصیات فردی، حمایت سرپرستان، چشم‌انداز مشترک، فرصت‌های مشارکت و تفویض اختیار، و اعطای قدرت برای تغییر بودند.
Reforms in public sector organizations and innovations in this field have been the key issues in response to social changes influencing the lives of citizens. Social change occurs gradually, and its effects on social service organizations are expected with change to increase the usefulness of organizations' services. This study has developed the aim of designing a model to identify and structure the relationships between strategic components affecting change in Social Security Organization. The method used in this research is exploratory and mixed, using questionnaires for data collection. First, using the Delphi technique and the viewpoints of 14 experts and professors in the fields of organizational change and social security organization, the dimensions of strategies and characteristics of organizational change in the social security organization were identified. Then, using the Dematel technique approach, the views of experts were used to systematically structure the data within the framework of a multivariate decision-making system.Based on the four main strategies of change, including normative educative, persuasive, facilitative, and power coercive strategies, and 13 main components of these strategies, the results showed that the persuasive strategy in the social security organization has the greatest impact on other strategies, and is the most important in terms of impact and effectiveness. The power coercive strategy is of secondary importance, while it is influenced by the other strategies at most. The most important influencing factors in the strategies are personal characteristics, support of supervisors, shared vision, opportunities for participation and delegation, and authorizing the power for change.
Machine summary:
اين پژوهش با هدف طراحي مدلي براي شناسايي و ساختاردهي روابط بين مولفه هاي راهبردي اثرگذار بر تغيير در سازمان تأمين اجتماعي انجام شده است .
لذا در اين پژوهش مديريت تغيير در سازمان تأمين اجتماعي با هدف طراحي مدل ساختاري براي روابط بين راهبردهاي تغيير سازماني و روابط بين مولفه هاي تغيير، به منظور ساختاردهي به روابط يادشده ، مورد توجه قرار گرفته است .
جدول ١: پيشينه هاي تحقيق (رجوع شود به تصویر صفحه) ١International Labor Organization (ILO) (رجوع شود به تصویر صفحه) در جمع بندي پيشينه تحقيق بايد گفت که ، در برخي مطالعات پيشين به مقوله تغيير، تغيير سازماني، مديريت تغيير و راهبردهاي عمومي تغيير پرداخته شده است که در اين تحقيق نيز به اين مقوله ها اشاره شده است ليکن با بررسي دقيق تر پيشينه ها، اين تحقيق از نظر قلمرو موضوعي (طراحي مدلي براي شناسايي و ساختاردهي روابط بين مولفه هاي راهبردي اثرگذار بر تغيير) و مکاني (در سازمان تأمين اجتماعي) داراي افتراق با پژوهش هاي پيشين است .
جدول ٥: نتايج آزمون ضريب کندال براي بررسي ميزان اجماع حاصل از نظر خبرگان (رجوع شود به تصویر صفحه) (رجوع شود به تصویر صفحه) در مرحله بعد، براي تعيين روابط تعاملي بين راهبردهاي تغيير سازماني و بين مولفه هاي راهبردها در سازمان تأمين اجتماعي ، از تکنيک ديمتل استفاده شده است .
"Managing successful organizational change in the public sector".
"The management of change in public organizations: A literature review".
(
, 
, 
)
