Abstract:
هدف پژوهش حاضر تبیین نقش سرمایه روانشناختی در تربیت دینی بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد سرمایه روانشناختی و مؤلفههای اساسی آن در کنشگری دینی میتواند منبعی برانگیزاننده و استمراربخش باشد و احتمال رسیدن به بهجت درونی و معنوی و قدرت روحی و کسب صفات الهی را افزایش دهد. به عبارت دیگر، سرمایه روانشناختی مسیر رسیدن به خداگونگی افراد - به عنوان غایت تربیت دینی- را هموار میسازد و توان و انرژی روانی لازم را در شرایط دشوار و محدودیتها، موانع و استمرار فعالیتها تأمین مینماید. مؤلفههای سرمایه روانشناختی و تربیت دینی به طور مستقیم یا با طیف معانی مؤلفهها درهم تنیده شدهاند؛ به طوری که چهار مؤلفه سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوشبینی و تابآوری) میتوانند یکی از پیشآیندهای ایجاد و تداوم رفتارهای دینی محسوب شوند و افراد با داشتن این سرمایه، آمادگی لازم را برای ورود به صحنه عمل، پیدا کنند و از پشتکار، مقاومت و سرسختی (صبر) برای دستیابی به اهداف برخوردار شوند.
The purpose of the present study is to explain the role of psychological assets in religious education. The research method is descriptive-analytic and the results showed that psychological assets and its main components can be the inspiring source to continue religious activity and increases the chance of reaching inner peace, spiritual power to acquire divine attributes. In other words, features of psychological assets facilitate the way of becoming like God -as the goal of religious education- and provide necessary mental power and energy for people at difficulties, limitations, and obstacles to continue their activities. Components of psychological asset and religious education either directly or through a range of component meanings are interrelated; so that 4 components of psychological asset (self-efficiency, hopefulness, optimism, and resilience) can contribute to creating and continuing religious behaviors. As a result, people can prepare themselves to undertake action and achieve perseverance, resilience, and endurance (patience) to reach their goals.
Machine summary:
اما سؤال اساسي اين است که اين ساحت در مدارس چگونه ، چه ميزان و با استفاده از چه راهبردهايي مورد توجه و آموزش قرار مي گيرد؟ آيا نگرش مناسبي در ذهن مديران ، معلمان و اولياي دانش آموزان در مورد تربيت ديني شکل گرفته است ؟ و افرادي که در اين نوع تربيت نقش ايفا ميکنند يا تحت تأثير آن قرار ميگيرند، از سرمايه روانشناختي و توان رواني لازم برخوردار هستند؟ پاسخ به اين سؤال ها پژوهش هاي متناسب با آن ها را نياز دارد.
مؤلفه هاي سرمايه روانشناختي و تربيت ديني به طور مستقيم يا با طيف معاني مؤلفه ها درهم تنيده شده اند؛ به طوري که چهار مؤلفه سرمايه روان شناختي (خودکارآمدي، اميدواري، خوش بيني و تاب آوري) ميتوانند يکي از پيش آيندهاي ايجاد و تداوم رفتارهاي ديني محسوب شوند و افراد با داشتن اين سرمايه ، آمادگي لازم را براي ورود به صحنه عمل ، پيدا کنند و از پشتکار، مقاومت و سرسختي (صبر) براي دستيابي به اهداف برخوردار شوند.
مؤلفه هاي سرمايه روانشناختي و تربيت ديني به طور مستقيم يا با طيف معاني مؤلفه ها درهم تنيده شده اند؛ به طوري که چهار مؤلفه سرمايه روان شناختي (خودکارآمدي، اميدواري، خوش بيني و تاب آوري) ميتوانند يکي از پيش آيندهاي ايجاد و تداوم رفتارهاي ديني محسوب شوند و افراد با داشتن اين سرمايه ، آمادگي لازم را براي ورود به صحنه عمل ، پيدا کنند و از پشتکار، مقاومت و سرسختي (صبر) براي دستيابي به اهداف برخوردار شوند.