Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی مدلیابی معادلات ساختاری بیحوصلگی دانشآموزان بر اساس نظریههای ضمنی هوش، معنای زندگی و حمایت از خودمختاری ادراکشده بود.
روششناسی: مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشآموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 بودند که تعداد 400 نفر از آنها با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل خردهمقیاس بیحوصلگی نسبت به کلاس در پرسشنامه هیجان پیشرفت (Pekrun et al, 2002)، خردهمقیاس باور ذاتی هوش در مقیاس نظریههای ضمنی هوش (Abd-El-Fattah & Yates, 2006)، پرسشنامه معنای زندگی (Steger et al, 2006) و مقیاس حمایت از خودمختاری ادراکشده (Williams & Deci, 1996) بودند. دادهها با روشهای ضرایب همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری در نرمافزارهای SPSS و LISREL تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که مدل بیحوصلگی دانشآموزان بر اساس باور ذاتی هوش، معنای زندگی و حمایت از خودمختاری ادراکشده دارای برازش مناسبی بود. یافتههای دیگر نشان داد که باور ذاتی هوش بر بیحوصلگی دانشآموزان اثر مثبت و مستقیم و معنای زندگی و حمایت از خودمختاری ادراکشده بر بیحوصلگی دانشآموزان اثر منفی و مستقیم داشت (01/0>P).
بحث و نتیجهگیری: نتایج نشاندهنده اثر مستقیم باور ذاتی هوش، معنای زندگی و حمایت از خودمختاری ادراکشده بر بیحوصلگی دانشآموزان بود. بنابراین، جهت کاهش بیحوصلگی دانشآموزان میتوان برنامههایی جهت کاهش باور ذاتی هوش و افزایش معنای زندگی و حمایت از خودمختاری ادراکشده طراحی و اجرا کرد
Purpose: The aim of present research was investigate the structural equation modeling of students' boredom based on implicit theories of intelligence, meaning of life and support from perceived autonomy. Methodology: The present study was descriptive from type of correlation. The research population was secondary high school students of Tehran city in the 2018-19 academic years, which number of 400 people of them were selected as a sample by multi-stage cluster sampling method. The research tools were including the subscale of boredom to class in achievement emotion questionnaire (Pekrun et al, 2002), subscale of entity belief intelligence in implicit theories of intelligence scale (Abd-El-Fattah & Yates, 2006), meaning of life questionnaire (Steger et al, 2006) and support from perceived autonomy scale (Williams & Deci, 1996). Data were analyzed with methods of Pearson correlation coefficients and structural equation modeling in SPSS and LISREL software. Findings: The findings showed that the model of students' boredom based on entity belief intelligence, meaning of life and support from perceived autonomy had a good fit. The other findings showed that the entity belief intelligence had a direct and positive effect on students' boredom and meaning of life and support from perceived autonomy had a direct and negative effect on students' boredom (PConclusion: The results showed the direct effect of entity belief intelligence, meaning of life and support from perceived autonomy on students' boredom. Therefore, to reduce students' boredom can be designed and implemented programs to decrease the entity belief intelligence and increase meaning of life and support from perceived autonomy.
Machine summary:
انجمن جامعه شناسي آموزش و پرورش ايران تدوين و مدل يابي معادلات ساختاري بيحوصلگي دانش آموزان بر اساس نظريه هاي ضمني هوش ، معناي زندگي و حمايت از خودمختاري ادراکشده امير تيموري ١ ، پروين کديور٢* ، حميدرضا رضازاده بهادران 3 ١.
com@kadivar٢٢٠ مقاله تحقيقاتي دريافت : 1400/08/22 پذيرش 1400/12/08 انتشار: 1401/11/03 چکيده هدف : هدف پژوهش حاضر بررسي مدل يابي معادلات ساختاري بيحوصلگي دانش آموزان بر اساس نظريه هاي ضمني هوش ، معناي زندگي و حمايت از خودمختاري ادراکشده بود.
ابزارهاي پژوهش شامل خرده مقياس بيحوصلگي نسبت به کلاس در پرسشنامه هيجان پيشرفت ( Pekrun ٢٠٠٢ ,et al)، خرده مقياس باور ذاتي هوش در مقياس نظريه هاي ضمني هوش (٢٠٠٦ ,Yates &Abd-El-Fattah )، پرسشنامه معناي زندگي (٢٠٠٦ ,Steger et al) و مقياس حمايت از خودمختاري ادراکشده ( ,Deci &Williams ١٩٩٦) بودند.
با توجه به مطالب مطرح شده ، هدف پژوهش حاضر بررسي مدل يابي معادلات ساختاري بيحوصلگي دانش آموزان بر اساس نظريه هاي ضمني هوش ، معناي زندگي و حمايت از خودمختاري ادراکشده بود.
ديگر يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد که معناي زندگي بر بيحوصلگي دانش آموزان اثر منفي و مستقيم داشت که اين يافته با يافته پژوهش هاي O'Dea et al (٢٠٢٢)، Beirami et al (٢٠١٤) و Schulenberg &Melton (٢٠٠٧) همسو بود.
يافته هاي ديگر پژوهش حاضر نشان داد که حمايت از خودمختاري ادراکشده بر بيحوصلگي دانش آموزان اثر منفي و مستقيم داشت که اين يافته با يافته پژوهش هاي Ekatushabe et al (٢٠٢١)، Arabzadeh (٢٠١٧) و ديگر Tze et al (٢٠١٤) همسو بود.
نتايج پژوهش حاضر نشان دهنده اثر مستقيم باور ذاتي هوش ، معناي زندگي و حمايت از خودمختاري ادراکشده بر بيحوصلگي دانش آموزان بود.