Abstract:
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامل پیشبینی کننده رجعت به بیسوادی در سواد آموختگان دورهی سوادآموزی بود. روش شناسی: جامعه آماری پژوهش شامل تمامی سواد آموختگان در سطح کشور بود. با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای ، نمونهای با تعداد 486 نفر (سواد آموخته) انتخابشده و موردمطالعه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس پیشرفت تحصیلی محقق ساخته، پرسشنامه محقق ساخته ویژهی نوسوادان، مقیاس انگیزش پیشرفت هرمنس (1970) و مقیاس اعتمادبهنفس روزنبرگ(1986) بودند. بهمنظور تحلیل دادهها از تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار spss21 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد متغیرهای موافقت خانواده با سوادآموزی، کیفیت برنامههای آموزشی، وجود افراد باسواد در خانواده، درآمد ماهیانه خانواده و انگیزش پیشرفت بهصورت منفی؛ و تعداد فرزندان، مسئولیت خانهداری و باروری زنان بهصورت مثبت عوامل اصلی پیشبینی کنندهی رجعت به بیسوادی در سواد آموختگان دوره سوادآموزی و معادل آن بودهاند (مجذور آر تنظیمشده = 267/0 ، 0/001P < ، 567/15 = F). نتیجه گیری: عوامل اجتماعی اقتصادی فرهنگی، بیشترین نقش را در میزان رجعت به بیسوادی نوسوادان داشته و عوامل مرتبط باکیفیت برنامههای آموزشی و انگیزش پیشرفت، پیشبینی کنندههای بعدی رجعت به بیسوادی بوده اند.
Purpose: The purpose of this study was to investigate the predictive factors of illiteracy in literacy learners.Methodology: The statistical population of the study consisted of all literates in the country. Using multi-stage cluster sampling, a sample of 486 (learned literacy) was selected and studied. Research instruments included a researcher-made academic achievement scale, a newborn specialty researcher-made questionnaire, the Hermans Progress Motivation Scale (1970), and the Rosenberg Self-Confidence Scale (1986). For data analysis, regression analysis was performed using spss21 software.Findings: The results showed that variables such as family agreeableness, literacy, quality of educational programs, family literacy, family monthly income and progress motivation were negative; Literacy rates were similar to those who were literate (adjusted chi-square = 0.267, P Conclusion: Socio-cultural factors have the greatest role in the rate of illiteracy return to education and the related factors to the quality of educational programs and motivation to progress have been the future predictors of illiteracy return.
Machine summary:
يافته ها: نتايج نشان داد متغيرهاي موافقت خانواده با سوادآموزي، کيفيت برنامه هاي آموزشي، وجود افراد باسواد در خانواده ، درآمد ماهيانه خانواده و انگيزش پيشرفت به صورت منفي؛ و تعداد فرزندان ، مسئوليت خانه داري و باروري زنان به صورت مثبت عوامل اصلي پيش بيني کننده ي رجعت به بيسوادي در سواد آموختگان دوره سوادآموزي و معادل آن بوده اند (مجذور آر تنظيم شده = ٠/٢٦٧ ، ٠/٠٠١ < P ، .
براساس يافته هاي پژوهشي که به منظور بررسي و شناسايي علل افت تحصيلي سوادآموزان از ديدگاه کارکنان نهضت سوادآموزي استان اردبيل صورت گرفته است ، وضعيت اقتصادي، سواد اعضاي خانواده ، کاربرد وسايل و مواد کمک آموزشي، روش تدريس آموزشياران ، جنسيت (افت تحصيلي مردان بيشتر از زنان است ) و عدم شرکت سوادآموزان در طرحهاي يادگيري محلي از جمله عوامل مؤثر بر افت تحصيلي سوادآموزان بوده اند (پناهي و انوري، ١٣٨٥).
با توجه به اين که هدف نهايي آموزش بزرگ سالان بايد حرکت به سوي جامعه اي باشد که در آن کليه ي افراد در تمام طول عمر در حال يادگيري باشند و از آن براي زندگي بهتر و سعادتمندتر استفاده کنند (جهان پناه ، ١٣٧٤) همانطور که مائوسته تونک رهبر چين ، برنامه سوادآموزي را يکي از مهم ترين عوامل بازسازي ملي و تحول فرهنگي اعلام ميکند و از سوي ديگر بسياري از بزرگ سالان پس از مدت کوتاهي شرکت در دوره هاي سوادآموزي، کلاس ها را ترک کرده و به سرعت آموخته هاي خود را فراموش ميکنند و به سمت رجعت به بيسوادي گرايش دارند و اينکه پديده ي رجعت به بيسوادي تأثيرات منفي بر شرايط اقتصادي،اجتماعي،فرهنگي، سياسي و به ويژه نظام آموزش و پرورش جامعه دارد .