Abstract:
رویدادهای حرکتی مفاهیمی هستند که در جهان خارج از ذهن رخ میدهند و غالبا به وسیله افعال، مفهومسازی می شوند. این رویدادها در زبانهای مختلف به شکلهای گوناگون رمزگذاری می شوند. تنوع در نحوه رمزگذاری رویدادهای حرکتی، سبب تقسیم بندی رده شناختی زبانها می گردد. این پژوهش بر مبنای بازنمایی مفاهیم معنایی رویدادهای حرکتی در افعال زبان قرآن انجام گرفت تا مشخص شود که آیا رویدادهای حرکتی مطابق آنچه تالمی (2007) ادعا می کند، در رابطه با افعال زبان قرآن نیز صادق است یا خیر؟ در قرآن کریم انواع مختلف افعال حرکتی به منظور مفهوم سازی امور انتزاعی مثل پاداش، عذاب، حساب، ذکر استفاده شده است. این مفاهیم گاهی از طریق افعال حرکتی شیوه نما بیان می شود که مسیر در آنها از طریق تابع، مفهومسازی شده است و گاهی مسیر در خود فعل واژگانی شده است. تابع در زبان قرآن معمولا در قالب سازههایی همچون حروف جر یا سایر سازههای معنایی مرتبط با فعل بیان می شوند. براساس رویکرد شناختی تالمی، زبانها به دو گروه «فعل بنیاد» و «تابع بنیاد» تقسیم می شوند. در گروه اول رویدادهای مربوط به پویایی نیرو، همچون مسیر، شیوه و سبب از طریق فعل و در گروه دوم، در قالب مداری بر حول ریشه فعل و از طریق تابع بازنمایی می شوند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که رده شناسی افعال زبان قرآن بر روی پیوستاری (فعل بنیاد/تابع بنیاد) قرار دارد که به سمت تابع بنیاد بودن گرایش بیشتری دارند.
Motion events are concepts that occur in the world outside the mind and are often conceptualized by verbs. These events are coded in different ways in different languages. Diversity in the encoding of motion events causes the taxonomic division of languages. This research was carried out based on the representation of the semantic concepts of motion events in the Qur'anic verbs, in order to determine whether the motion events, according to what Talmy (2007) claims, are also true in relation to the Qur'anic verbs or not? In the Holy Qur’an, different types of verbs of motion are used to conceptualize abstract matters such as reward, punishment, reckoning, remembrance, etc. These concepts are sometimes expressed through modal verbs in which the path is conceptualized through the function, and sometimes the path is lexicalized in the verb itself. Satellites in the language of the Qur’an are usually expressed in the form of constructions such as prepostions or other semantic constructions related to the verb. Based on Talmy's cognitive approach, languages are divided into two groups of verb-framed and satellite-framed. In the first group, events related to force dynamics such as path, manner and cause are represented through the verb, and in the second group, they are represented in the form of an orbit around the root of the verb and through the function. The results of this research showed that the taxonomy of Qur'anic verbs is on a continuum of verb-based/satellite-framed, with an inclination of the verbs towards being satellite-framed.
Machine summary:
در اين پژوهش سعي بر آن است تا با مطالعه وجوه مختلف معنايي در افعال حرکتي در زبان قرآن از حيث شيوه و مفهوم، حرکت مورد ارزيابي قرار گيرد تا مشخص شود آيا اصول نظري ردهشناسي شناختي تالمي در رابطه با رويدادهاي حرکتي در زبان قرآن نيز پاسخگو مي باشد؟ اگر جواب مثبت است زبان قرآن در کدام گروه از زبانهاي فعل بنياد/ تابع - بنياد مطابق ادعاي تالمي قرار مي گيرد؟ ديگر اينکه الگوهاي به کاررفته در رويدادهاي حرکتي در زبان قرآن از چه نوعي خواهد بود؟ از انواع الگوهاي مطرح در رويدادهاي حرکتي مي توان به الگوهايي همچون (حرکت +شيوه) و (حرکت +مسير) اشاره نمود.
خلاصه اينکه رويدادهاي حرکتي داراي شش عنصر مفهومي (حرکت ، پيکر، زمينه ، مسير، شيوه و سبب ) مي باشد که از طريق عناصر روساختي همچون فعل ، حروف اضافه ، بندهاي پيرو، تابع و مانند اين ها بازنمايي مي شوند.
به آيات زير توجه نماييد: )به تصویرصفحه رجوع شود)- «هو الذي أنزل إليکم الکتاب مفصلاً » ۳۰ ۲- «هو الذي أنزل من السماء ماءً لکم » در اين آيات، «کتاب» (قرآن) و «ماء» (آب) پيکر،حروف جر «ألي » و «من » توابعي هستند که به ترتيب مسير حرکت (از بالا به پايين ) و مبدأ حرکترا بازنمايي مي کنند؛ فعل «أنزل » (نازلکردن) نيز به طور همزمان دو مفهوم (حرکت + شيوه) را در خود انباشت نموده است .
Language universals and linguistic typology.
) ,language Typology and Syntactic Universals (Vol. 3) 2nd edition (pp.