Abstract:
پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش واسطهای خودخاموشی در رابطه میان دو متغیر خودانتقادی و حساسیت به طرد با آشفتگی روانشناختی دانشجویان دختر انجام گرفته است. نمونه پژوهش شامل 381 دانشجوی دختر از دانشگاه سلمان فارسی کازرون بودند که به صورت مجازی و از طریق پاسخگویی به لینک پرسشنامهها در این مطالعه شرکت نمودند. این لینک از مجموعه گویههای مربوط به چهار پرسشنامه سطوح خودانتقادی (تامپسون و زوروف،2004)، حساسیت به طرد(داونی و فلدمن،1996)، خودخاموشی(جک و دیل،1992) و مقیاس افسردگی، اضطراب و فشارروانی(لاوبوند و لاوبوند،1995) تشکیل شده است. نتایج تحلیل که به کمک روش مدلیابی معادلات ساختاری در نرمافزار ایموس-22 انجام گرفت، نشان داد که سطوح خودانتقادی و حساسیت به طرد، علاوه بر تاثیر مستقیم بر جنبههای مختلف آشفتگی روانشناختی دانشجویان، به طور غیرمستقیم و به واسطه دو مولفه خودخاموشی یعنی ادراک بیرونی از خود و خویشتن تقسیمشده نیز بر میزان آشفتگیهای روانشناختی آنها تاثیر گذاشته است. یافتههای پژوهش به ویژه بر نقش واسطه دو مولفه از خودخاموشی (ادراک بیرونی از خود و خویشتن تقسیمشده در تاثیر متغیرهای حساسیت به طرد و خودانتقادی بر آشفتگی روانشناختی دختران جوان تاکید میکند.
This study aimed to investigate the mediating role of self-silencing components in the relationship between self-criticism and rejection sensitivity with the psychological distress of female students. The research sample was 381 female students from the Salman Farsi University of Kazerun who participated in this study virtually by responding to the questionnaire link. This link is a set of items related to the four questionnaires: Levels of self-criticism (Thompson & Zuroff, 2004), Sensitivity to Rejection Questionnaire (Downey & Feldman, 1996), Silencing the Self Scale (Jack & Dill, 1992), and the Depression, Anxiety, Stress Scale (Lovibond & Lovibond, 1995). The results of the analysis performed using the structural equation modeling in AMOS-22 software showed that the levels of self-criticism and sensitivity to rejection, in addition to direct effects on various aspects of students' psychological distress, also affected the extent of their psychological distresses indirectly by mediating to two components of self-silencing: externalized self-perception and divided-self. The findings of this study especially emphasize the importance of the mediating role of two components of self-silencing (externalized self-perception and divided-self) in the effect of sensitivity to rejection and self-criticism of young girls on their psychological distress.
Machine summary:
نتایج تحلیل به کمک روش مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار ایموس -٢٢ نشان داد سطوح خودانتقادی و حساسیت به طرد، علاوه بر تأثیر مستقیم بر جنبه های مختلف آشفتگی روان شناختی دانشجویان ، به طور غیرمستقیم و به واسطه دو مؤلفه خودخاموشی یعنی ادراک بیرونی از خود و خویشتن تقسیم شده نیز بر میزان آشفتگیهای روان شناختی آنها تأثیر داشته است .
Interdependent Self-Construal در کنار اندیشه های مربوط به این سه نظریه که ظهور مشکلات درونیسازی و برونیسازی ١را به نظام های مختلف خویشتن مربوط میسازند، نظریه خودخاموشی ٢ جک ٣ (١٩٩١) نیز به سازوکار دیگری در ساختار خویشتن زنان اشاره میکند که به بروز آشفتگیهای روان شناختی به ویژه افسردگی آنان منجر گردیده است .
در نتیجه همین ملاحظات است که بررسی نقش واسطه گری مؤلفه های خودخاموشی در رابطه میان خودانتقادی و حساسیت به طرد زنان با آشفتگیهای روان شناختی آنها به عنوان هدف پژوهش حاضر تعیین گردیده است .
روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس خودخاموشی نیز پیش از این در پژوهش هایی همچون رجبی و همکاران (١٣٩٤)، حسینی و درویشی (١٣٩٤) و ذبیحیدان (١٣٨٩) مورد بررسی قرار گرفته و شاخص های روان سنجی آن مطلوب گزارش شده است .
شاخص های روان سنجی این نسخه از مقیاس سطوح خود در پژوهش هایی چون حسینی و افشارینیا (١٣٩٧)، شریعتی و همکاران (١٣٩٥) و ملک پور و همکاران (١٣٩٦) نیز مطلوب گزارش شده است .