Abstract:
ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ تعیین اثربخشی فیلم درمانی بر الگوهای ارتباطی و احساسات مثبت به همسر در زوجین دارای تعارضات زناشویی بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشازمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کلیه زوجین مراجعه کننده به سرای محله ولیعصر تهران در سال 1398 بود که بر اساس معیارهای ورود 16 زوج به صورت دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 8 زوج) جایگزین شدند. برای گروه آزمایش 8 جلسه 2 ساعتی فیلم درمانی در 8 هفته برگزار شد. شرکتکنندهها به وسیله پرسشنامه احساسات مثبت به همسر (PFQ) الری و همکاران (1983) و الگوهای ارتباطی (CPQ) کرستیسن و سالاوی (1984) ارزیابی شدند. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزمون ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻛﻮوارﻳﺎﻧﺲ چندمتغیره تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معناداری بین دو گروه در الگوهای ارتباطی و ابراز احساسات مثبت به همسر در مرحله پسآزمون وجود دارد (05/0> P). از یافتههای فوق میتوان نتیجه گرفت که فیلم درمانی بر بهبود الگوهای ارتباطی و احساسات مثبت به همسر در زوجین دارای تعارضات زناشویی موثر است.
The aim of this study was to determine the effectiveness of film therapy on communication patterns and expressing positive feelings to spouses among couples with marital conflicts. This research utilized a pre-test and post-test experimental design with a control group and in this study, the study population was all couples referred to Valiasr Neighborhood in Tehran in the year 2019 who were selected according to inclusion criteria of 16 couples and were randomly assigned into two experimental and control groups (8 couples each). The experimental group received 8 sessions of 2-hour film therapy in 8 weeks and the control group did not receive any psychological intervention during this period. The participants were evaluated by Oleary et al.'s (1983) Positive Feelings Questionnaire and Christensen and Sullaway's (1984) communication patterns Questionnaire. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance test. The findings showed a significant difference between the two groups in communication patterns and expressing positive feelings to the spouse in the post-test stage (P
Machine summary:
اثربخشي فيلم درماني بر الگوهاي ارتباطي و ابراز احساسات مثبت به همسر در زوجين داراي تعارضات زناشويي The effectiveness of film therapy on communication patterns and expressing positive feelings towards the spouse among couples with marital conflict ليلا پاليزدار Leila Palizdar MSc, Rehabilitation Counseling, Islamic Azad کارشناسي ارشد مشاوره توانبخشي ، دانشگاه آزاد واحد الکترونيک ، تهران ، University Central Tehran Branch, Tehran, Iran.
ir چکيده Abstract The aim of this study was to determine the هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي فيلم درماني بر الگوهاي ارتباطي و effectiveness of film therapy on communication احساسات مثبت به همسر در زوجين داراي تعارضات زناشويي بود.
The findings showed a (٠٠٥ communication patterns and expressing positive بهبود الگوهاي ارتباطي و احساسات مثبت به همسر در زوجين داراي feelings to the spouse in the post-test stage (P تعارضات زناشويي مؤثر است .
بحث و نتيجه گيري هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي فيلم درماني بر الگوهاي ارتباطي و احساسات مثبت به همسر در زوجين داراي تعارضات زناشويي بود.
نتايج نشان داد که فيلم درماني بر افزايش ابراز احساسات مثبت به همسر و الگوهاي ارتباطي در زوجين داراي تعارضات زناشويي موثر است .
پژوهشي که نشان داده باشد فيلم درماني بر الگوهاي ارتباطي و ابراز احساسات در زوجين داراي تعارضات زناشويي موثر است يافت نشد اما ميتوان گفت اين نتايج با نتايج تحقيقات خزاعي و اوحدي ايران بد (١٣٩٧)، ساگيهارتو و همکاران (٢٠٢٢)، ساسيلوتو و همکاران (٢٠٢٢)، ريموندا و همکاران (٢٠١٨)، و گالواي و همکاران (٢٠١٥) همسو بود.
همچنين نتايج نشان داد که فيلم درماني بر احساسات مثبت به همسر در زوجين داراي تعارضات زناشويي موثر است .