اثربخشی خودآموزی کلامی بر شایستگی اجتماعی و عزت نفس دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه سطح شهر سنندج Journal Article

Writer: مظفری، سهیل ؛ حیدریان، میلاد ؛ اکبری، مریم ؛

سلامت و آموزش در اوان کودکی زمستان 1400، دوره 2 - شماره 4 (‎18 page(s) - From 79 to 96 )

Keywords: خودآموزی کلامی شایستگی اجتماعی عزت نفس دانش آموزان اختلال یادگیری ویژه self-esteem Social competence students Specific learning disorder Verbal self instruction اجتماعی کودکان

fa en

Abstract:

مقدمه: خودآموزی کلامی یکی از روش‌های درمان و توانبخشی برای اختلالات گوناگون عصب- تحولی است. این روش نشات گرفته از رویکرد ویگوتسکی و لوریا است که توسط مایکنبام و همکارانش (1986) به عنوان یکی از روش‌های درمانی پراثر تدوین و معرفی گردید. هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی خودآموزی کلامی بر شایستگی اجتماعی و عزت نفس دانش آموزان دارای اختلال یادگیری سطح شهرستان سنندج می‌باشد. روش پژوهش: جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری از نوع خواندن، نوشتن و ریاضی در مدارس ابتدایی سطح شهر سنندج در پایه‌های چهارم، پنجم و ششم بود که 20 نفر از این دانش آموزان با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در گروه نمونه پژوهش مورد مطالعه جای داده شدند؛ که در مرحله بعدی با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی این 20 نفر به دو گروه 10 نفر آزمایش و کنترل تقسیم شدند. طرح این پژوهش توصیفی از نوع کاربردی می‌باشد و شیوه انجام طرح به شکل نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و گروه کنترل است. پرسشنامه شایستگی اجتماعی فلنر و همکاران (1990)، و عزت نفس روزنبرگ (1979) در پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. برنامه آموزشی خودآموزی کلامی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای برای گروه آزمایش اجرا شد و نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغییره (MANCOVA) در SPSS 22 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که خودآموزی کلامی بر شایستگی اجتماعی تاثیر معنادار نداشته و تغییرات محسوس و معناداری ایجاد نکرد اما بر عزت نفس این کودکان موثر بوده و تغییرات معناداری را ایجاد کرده است. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی خودآموزی کلامی بر عزت نفس کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه و ایجاد تغییرات معنادار بر آن می‌توان از این روش درمانی برای بهبود عزت نفس این کودکان در کنار سایر مداخلات آموزشی و توانبخشی استفاده کرد اما با توجه به عدم اثرگذاری این روش درمانی بر شایستگی اجتماعی، پیشنهاد می‌شود اثربخشی درمان مذکور را در شرایط و با گروه نمونه متفاوتی انجام داد.

Introduction: verbal self-instruction is one of the methods for management and rehabilitation of various neurodevelopmental disorders. This method is derived from Wigotsky and Loria approach, developed and introduced by Mickenbam (1986) as one of the scourge procedures to management of these disorders. The purpose of this study was to determine the effectiveness of verbal self-instruction on social competence and self-esteem of students with specific learning disorder. Research method: the statistical population of this study was all male students with reading, writing and mathematical learning disorder in elementary schools in Sanandaj at fourth, fifth and sixth grade, 20 of these students using the available sampling method in the sample group, the study was randomized; in the next step, using random sampling, these 20 participants were divided into two groups of 10 participants of experience and control. The design method of this research is a semi-experimental design with two groups. Fellner social competence scale (1990) and Rosenberg self-esteem scale (1979) were used in pre-test and post-test. The self-instruction training program was implemented for 8 sessions of 90 minutes for experimental group and finally, results were analyzed using MANCOVA by SPSS 22. Results: the findings showed that verbal self-instruction did not have a significant change on social competence but, had a significant effect on self-esteem. Discussion: according to the effectiveness of verbal self-instruction on children’s self-esteem, we can use it as a management procedure to intervention of children with specific disorder but we can say that we need a lot of studies to show the efficacy of this method to improve social competence of children with specific disorder.

Machine summary:

اثربخشي خودآموزي کلامي بر شايستگي اجتماعي و عزت نفس دانش آموزان داراي اختلال يادگيري ويژه سطح شهر سنندج سهيل مظفري١، ميلاد حيدريان ، مريم اکبري٣* 2 مقاله پژوهشي چکيده مقدمه : خودآموزي کلامي يکي از روش هاي درمان و توانبخشي براي اختلالات گوناگون عصب - تحولي است . com بحث و نتيجه گيري: با توجه به اثربخشي خودآموزي کلامي بر عزت نفس کودکان داراي اختلال يادگيري ويژه و ايجاد تغييرات معنادار بر آن ميتوان از اين روش درماني براي بهبود عزت نفس اين کودکان در کنار ساير مداخلات آموزشي و توانبخشي استفاده کرد اما با توجه به عدم اثرگذاري اين روش درماني بر شايستگي اجتماعي، پيشنهاد ميشود اثربخشي درمان مذکور را در شرايط و با گروه نمونه متفاوتي انجام داد. , & Collegues روش هاي درماني و توانبخشي گوناگوني براي مداخله مشکلات عديده افراد داراي اختلال يادگيري ويژه وجود دارد که يکي از مهمترين اين روش هاي درماني در درمان اختلالات رواني کودکان ، روش آموزش خودآموزي کلامي است . در پژوهشي ديگر حداديان و همکاران (٢٠١٢) به بررســي اثربخشــي مهارت هاي خودآموزي کلامي بر بهبود مهارت هاي خواندن و کاهش اضــطراب در کودکان دبستاني داراي اختلال يادگيري ويژه پرداخته و نتايج پژوهش آن ها نشان داد که اين درمان باعث بهبود مهارت هاي خواندن و همچنين کاهش معنادار اضــطراب دانش آموزان دبســتاني شــد. Depression, Anxiety at School and Self- Esteem in Children with Learning Disabilities, Journal of Psychological Abnormalities in Children, 3)3(, 2-8. Social information processing, security of attachment, and emotion regulation in children with learning disabilities. the effectiveness of verbal self-instruction on social adjustment in students with learning disabilities. Social Competence of Students with Learning Disability: Advantages of Verbal Self-Instructional Package.

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: