Abstract:
این مقاله،ارتباط میان عملکرد و نقدشوندگی سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را بررسی میکند. در کشورهایی که بازار سرمایه یکی از منابع اصلی تامین مالی واحدهای تجاری آنها است ، تحقیقات زیادی در این زمینه وجود دارد که با رشد سریع بازار سرمایه در ایران، ضرورت چنین تحقیقاتی بیش از گذشته آشکار میگردد. لذا در این تحقیق با بررسی دادههای مربوط به 154 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهرانبین سالهای 1383 و 1388 با روش مطالعه ترکیبی، رابطه میان عملکرد واحد تجاری و نقدشوندگی سهام مورد مطالعه قرار گرفته است.
در این تحقیق به پشتوانه تئوری های نمایندگی و بازخورد، ارتباط میان معیارهای عملکرد و نقدشوندگی سهام با استفاده از رگرسیون چند متغیره بررسی و با یکدیگر مقایسه گردیده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که میان معیارهای نقدشوندگی و عملکرد شرکت رابطه معنیدار قوی وجود دارد. همچنین با مقایسه دو معیار عملکرد (بازده داراییها و شاخص Q توبین) مشاهده گردید که شاخص Q توبین به دلیل بهرهگیری از ارزشهای بازار، معیار مناسب-تری برای مطالعه ارتباط میان عملکرد و نقدشوندگی سهام شرکتها است.
This paper investigates the relation between stock liquidity and firm performance. Many researches have been done over this issue in the countries in which the capital market is a main source of financing for the firms but in spite of fast growing of capital market in Iran, few studies have been done in this regard. The empirical analysis uses a panel data of 154 companies listed in Tehran Stock Exchange from 2001 to 2009. For the first time in Iran, we compared the relation between two criteria of performance (ROA and Tobin’s Q) and liquidity from the Agency and Feedback Theory point of view with the use of multivariate regressions. We found a significant relationship between liquidity and firm performance. After making a comparison between ROA and Tobin’s Q ratios, the study shows that, because of the use of the market values in measuring of performance, Tobin’s Q ratio is a better criterion.
Machine summary:
لذا در این تحقیق با بررسی داده های مربوط به ١٥٤ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بـین سـالهای ١٣٨٣ و ١٣٨٨ بـا روش مطالعـه ترکیبی ، رابطه میان عملکرد واحد تجاری و نقدشوندگی سهام مورد مطالعه قرار گرفته است .
در این مقاله با استفاده از دو معیار عملکرد (بازده دارایی ها و شـاخص Q تـوبین ) کـه در تحقیقـات پیشین به عنوان معیارهای با اهمیت در ارزیابی عملکرد شـرکت هـا مـورد اسـتفاده قـرار گرفتـه و چهـار معیار نقدشوندگی (شکاف عرضه و تقاضا، حجم ریالی معاملات سهام ، گردش سـهام و تعـداد دفعـات معاملات ) به بررسی ارتباط عملکرد و نقدشوندگی سهام بر اساس تئوری نمایندگی و تئوری بـازخورد پرداخته شده است .
در تحقیقات پیشین ، اغلب پژوهش گران از دیدگاه تئوری نمایندگی اثـر نقدشـوندگی بـر عملکرد عملیاتی را مورد بررسی قـرار داده انـد، بـه عنـوان نمونـه ، مـاگ (١٩٩٨ ,Maug) بـا بررسـی افزایش قیمت ایجاد شده به واسطه نظارت های سرمایه گذاران بر فعالیت ها، این گونه نتیجـه گرفـت کـه شــرکت هــای دارای ســهام نقدشــونده ، از نظــام راهبــری قــوی تــری برخــوردار هــستند.
وی برای هدف خویش از دو معیار بازده دارایی ها و بازده حقـوق صـاحبان سـهام بـرای عملکـرد شـرکت استفاده کرده و به این نتیجه شرکت هایی که سیاست های متهورانه ١ را در مـدیریت نقدشـوندگی دنبـال می کنند، قادر به بهبود عملکرد عملیاتی خود و به تبع آن افزایش ارزش شـرکت خـود هـستند.
بنابراین برای بررسی تاثیر این عامل بر عملکرد و نقدشوندگی سهام شرکت ها، در این تحقیق از درصد مالکیت نهادی ٢ به عنوان متغیر کنترلی استفاده شده است .