Abstract:
امکان تامین مالی در بازار سرمایه و حق فروش اوراق بهادار به عموم، تکلیف متقابلی را برای ناشران ایجاد کرده است، "تکلیف افشای اطلاعات". اکثر نظامهای حقوقی ضمانت اجراهای متعددی را برای نقض مقررات افشا ایجاد کردهاند. این مقاله ضمن بررسی ابعاد حقوقی و مالی افشای اطلاعات که نقش مهمی در تعیین قیمت عادلانه اوراق بهادار و حفظ بازاری کارآ و منصفانه ایفا مینماید، به مطالعه مسئولیت مدنی اشخاصی که از این مقررات تخطی کردهاند، میپردازد. در این راستا حقوق آمریکا نیز به عنوان نظام حقوقی پیشرو در بازارهای اوراق بهادار بررسی شده است. در حقوق آمریکا سیستم مسئولیت مدنی محض ناشر برای جبران خسارات زیان-دیدگان از نقض مقررات افشای اطلاعات در معاملات اوراق بهادار بهکار گرفته میشود، شیوهای که به نظر میرسد در حقوق ایران نیز بتواند کارآمد باشد.
This paper explores the rules governing disclosure of information in Iran’s capital market and the appropriate system of civil liability for mandatory securities disclosure violations by established, publicly traded issuers. The Iran system’s design has become outmoded as the underlying mandatory disclosure regime that has moved from an emphasis on disclosure at the time that an issuer makes a public offering, to an emphasis on the issuer’s ongoing periodic disclosures. In an efficient capital market, securities’ price is fair and capital allocation is optimal. An efficiency analysis shows that, unlike Iran law today, the relevant actors should have equally great civil liability incentives to comply with the disclosure rules.
Machine summary:
مسئولیت مدنی ناشی از نقض مقررات افشای اطلاعات در معاملات سهام (مطالعه تطبیقی حقوق ایران و آمریکا) 1 مریم ابراهیمی چکیده امکان تأمین مالی در بازار سرمایه و حق فروش اوراق بهادار به عموم ، تکلیف متقابلی را برای ناشران ایجاد کرده است ، "تکلیف افشای اطلاعات ".
در حقوق آمریکا سیستم مسئولیت مدنی محض ناشر برای جبران خسارات زیان دیدگان از نقض مقررات افشای اطلاعات در معاملات اوراق بهادار به کار گرفته می شود، شیوه ای که به نظر می رسد در حقوق ایران نیز بتواند کارآمد باشد.
مسئولیت صحت این اطلاعات با ناشر است لیکن شرکت تأمین سرمایه ، حسابرس ، ارزشیاب و مشاوران حقوقی ناشر که در تأیید این اطلاعات نقش داشته اند نیز مسئول می باشند (ماده ٤٣ قانون بازار اوراق بهادار).
این ماده مقرر می دارد: " هر ناشری که مجوز انتشار اوراق بهادار خود را از سازمان دریافت کرده ، مکلف است حداقل موارد زیر را طبق دستورالعمل اجرایی که توسط سازمان تعیین خواهد شد، به سازمان ارائه نماید: صورت های مالی سالانه حسابرسی شده ، صورت های مالی میان دوره ای شامل صورت های مالی شش ماهه حسابرسی شده ، و صورت های مالی سه ماهه ، گزارش هیأت مدیره به مجامع و اظهارنظر حسابرس ، اطلاعاتی که اثر با اهمیتی بر قیمت اوراق بهادار و تصمیم سرمایه گذاران دارد.
از آنجا که این نوع از مسئولیت بیشتر به حقوق زیاندیده توجه می کند تا وارد کننده زیان ، برای جبران خسارات ناشی از نقض مقررات افشای اطلاعات مناسب تر است و به نظر می رسد پیش بینی آن توسط قانونگذار در بازار سرمایه مناسب باشد.