Abstract:
با توجه به ماهیت صندوق های سرمایه گذاری مشترک، موضوع استفاده از یک روش مناسب برای ارزیابی عملکرد آنها همواره یکی از مهم ترین موضوعات در زمینه ارزیابی عملکرد سرمایه گذاری ها بوده است. بر همین اساس، تاکنون معیارهای متعددی به منظور ارزیابی مطلوب عملکرد آنها از سوی محققان و صاحب نظران مالی معرفی شده است.
در تحقیق حاضر کارآیی معیارهای ارزیابی عملکرد فرامدرن در مقایسه با معیارهای مدرن بر اساس دادههای صندوقهای فعال در بازار اوراق بهادار تهران برای یک دوره شش ساله از 1388 تا 1393 مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق، نسبت پتانسیل مطلوب، نسبت سورتینو و نسبت امگا به عنوان معیارهای فرامدرن و نسبت شارپ، نسبت ترینر و معیار بازده تفاوت جنسن به عنوان معیارهای مدرن ارزیابی عملکرد صندوق ها مورد استفاده قرار گرفته است. نتیجه مطالعه و آزمون فرضیات پژوهش نشان می دهد که در مجموع بین نتایج حاصل از به کارگیری معیارهای ارزیابی عملکرد فرامدرن و مدرن در صندوقهای سرمایهگذاری مشترک فعال در بورس اوراق بهادار تهران تفاوت معناداری وجود دارد.
According to the nature of the mutual funds, the use of an appropriate method for evaluating the performance of such funds always has been one of the most important issues in the field of investments performance evaluation. So, different criteria have already been introduced by researchers to evaluate the funds Performance. The present paper examines the efficiency of the postmodern Performance measurements criteria compared with modern criteria based on data of the active mutual funds in Tehran Stock Exchange for the period of 6 years from April 2009 to March 2015. In this paper, Upside Potential Ratio, Sortino Ratio and Omega measure as postmodern Criteria and Sharp Return, Treynor Ratio, and Jensen Differential Return Measure as Modern Performance Measurements Criteria have been used. Results of the study show that there is a significant different between Postmodern and Modern Performance Measurements Criteria for Mutual Fund in Tehran Stock Exchange.
Machine summary:
نتیجه مطالعه و آزمون فرضیات پژوهش نشان میدهد که در مجموع بین نتایج حاصل از به کارگیری معیارهای ارزیابی عملکرد فرامدرن و مدرن در صندوق های سرمایه گذاری مشترک فعال در بورس اوراق بهادار تهران تفاوت معناداری وجود دارد.
معیارهای متداول کلاسیک اندازه گیری عملکرد پرتفوی نیز که مبتنی بر تئوری سبد مارکوویتز هستند عبارتند از: نسبت شارپ ، معیار ترینر و معیار بازده تفاوت جنسن ؛ که در این تحقیق نتایج حاصل از به کارگیری هر گروه با گروه دیگر مورد مقایسه قرار گرفته است .
همچنین ، آنها نسبت شارپ و پتانسیل مطلوب را برای ارزیابی عملکرد ٨١٠ صندوق سرمایه گذاری در بازار یورونکست – مجموعه بازارهای سهام کشورهای بلژیک ، فرانسه و هلند- به کار گرفتند و به این نتیجه رسیدند که بین دو رتبه بندی ارتباط وجود دارد و علت آن نرمال بودن توزیع بازدهی در بازار یورونکست است .
سعیدی و مقدسیان (١٣٨٩) به ارزیابی عملکرد صندوق های سرمایه گذاری سهام با توجه به بازده تعدیل شده بر اساس ریسک ١ آنها با استفاده از معیارهای شارپ ، ترینر، سورتینو و جنسن بر اساس دوره زمانی١٣٨٧ تا پایان سه ماهه اول ١٣٨٩ پرداخته اند.
عبده تبریزی و شریفیان (١٣٨٦) به بررسی اثر ریسک نامطلوب در ارزیابی عملکرد شرکت های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از طریق رتبه بندی دو نسبت پتانسیل مطلوب 1.
نتیجه کلی مطالعه و آزمون فرضیات پژوهش بیانگر این است که بین نتایج حاصل از به کارگیری معیارهای ارزیابی عملکرد فرامدرن و مدرن در صندوق های سرمایه گذاری مشترک فعال در بورس اوراق بهادار تهران تفاوت معناداری وجود دارد.