Abstract:
حق مشارکت در حیات فرهنگی، در سطح جهانی در ماده 27 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 15 میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و درسطح منطقهای در ماده 17 منشور آفریقایی حقوق بشر و ملت‌ها و ماده 14پروتکل الحاقی کنوانسیون حقوق بشر آمریکایی و همچنین در نظام حقوقی ایران، در قانون اساسی، قوانین عادی و حتی حقوق نرم مورد پذیرش قرار گرفته است. در سطح حقوق بین الملل بشر، این حق، به معنای فرصت‌های واقعی و تضمین شده برای تمام گروها یا اشخاص می‌باشد تا بتوانند آزادانه آثارخود را بیان کنند، ارتباط برقرار نمایند، اقدام کنند و در فعالیت‌های خلاق با هدف توسعه‌ی کامل شخصیت خویش و زندگی هماهنگ و پیشرفت فرهنگی جامعه سهیم باشند. در حقوق داخلی ایران، با مطالعه اصول قانون اساسی و قوانین عادی مرتبط می‌توان گفت، حق مزبور دو معنای متفاوت دارد: برخورداری و بهره مندی افراد و گروه‌های مختلف از کالاهای فرهنگی که در قالب رسانه‌های مختلف نوشتاری، دیداری و شنیداری قابل تصور است و حق تعلق به فرهنگ خاص و سهیم شدن در شکوفایی آن که بحث خرده فرهنگ‌ها و مشارکت فرهنگی را به میان می‌کشد. امروزه، موضوع مشارکت مردم در نظام اداری به عنوان یکی از شاخص‌های اداره خوب مورد پذیرش قرار گرفته است. بر این اساس، مشارکت ابعاد مختلفی داشته و یک بعد آن مشارکت فرهنگی در ساختار نظام اداری فرهنگی است. بنابراین، بررسی این حق از حیث حقوق اداری نیز اهمیت دارد.
The right to participate in cultural life, at the global level in Article 27 of the Universal Declaration of Human Rights and Article 15 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, and at the regional level in Article 17 of the African Charter on Human and Nations Rights and Article 14 of the Additional Protocol to the Convention on Human Rights. It has been accepted in the American and Iranian legal system, in the constitution, ordinary laws and even soft law. At the level of international human rights, this right means real and guaranteed opportunities for all groups or individuals to freely express their works, communicate, act and engage in creative activities with the aim of development In Iran's domestic laws, by studying the principles of the constitution and related ordinary laws, it can be said that the said right has two different meanings: the enjoyment and benefit of different individuals and groups from cultural goods that are in the form of various written, visual and audio media. It is conceivable and the right to belong to a specific culture and to participate in its prosperity, which brings up the discussion of subcultures and cultural participation. Today, the issue of people's participation in the administrative system has been accepted as one of the indicators of good administration, participation has different dimensions and one dimension is cultural participation in the structure of the cultural administrative system, examining this right in terms of administrative law is also important.
Machine summary:
٢ مهم تريـن سـند و منبـع اصلـي ايـن حـق ، ميث ـاق بين المللـي حقـوق اقتصـادي، اجتماعـي و فرهنگـي اسـت کـه صريحـاً و بـه طـور الـزام آوري، حـق مشـارکت در حيـات فرهنگـي را انعـکاس ميدهـد: »دولت هـاي طـرف ميث ـاق حاضــر، حــق هــر کــس را بــه مشــارکت در حيــات فرهنگــي بــه رســميت ميشناســند«.
پرســش ايــن تحقيــق آن اســت کــه مفهــوم حــق مشــارکت در حيــات فرهنگــي در نظــام حقــوق بين الملـل بشـر و نيـز حقـوق ايـران بـا تأکيـد بـر حقـوق اداري چيسـت و جايـگاه ايـن حـق در اسـناد حقـوق بشـري اعـم از جهانـي و منطقـه اي چيسـت ؟ فرضيـه ايـن پژوهـش بـر ايـن مبنـا اسـتوار اسـت که بـه جايـگاه حـق مشـارکت در حيـات فرهنگـي توجـه کافـي نشـده اسـت .
« بـه نظـر ميرســد تفسـير عمومــي شــماره ٢١ کميتــه حقــوق اقتصــادي، اجتماعــي و فرهنگــي بــه شــيوه منحصــر بــه فــردي، فرهنـگ را توصيـف کـرده اسـت کـه در ايـن توصيـف ، حـق مشـارکت در حيـات فرهنگـي، عبـارت کوتاه شــده اي اســت کــه بســياري از حقــوق بشــر را دربرميگيــرد.
بــا رجــوع بــه کارهــاي مقدماتــي ميث ــاق بين المللــي حقــوق اقتصــادي، اجتماعــي و فرهنگـي چنيـن پيداسـت کـه از آغـاز، ترديدهـاي اساسـي راجـع بـه مفهـوم حيـات فرهنگـي وجـود داشــته اســت ، بــه طــوري کــه مشــخص نيســت منظــور از آن ، صرفــاً محصــولات فرهنگــي اســت کــه اســاس مــاده ١٥ بــر مبنــاي آن اســتوار گشــته اســت يــا بــه ســبک زندگــي اشــاره دارد کــه در موضــوع اخيــر، شــامل حــق ملت هــا و گروه هــاي اقليــت بــه حفــظ ســنن فرهنگيشــان ميشــود.
(
, 
, 
)
