بررسی و ارزیابی راهبردهای رژیم بعث عراق در جنگ با جمهوری اسلامی ایران Journal Article

در این پژوهش به بیان و ارزیابی راهبردهای حکومت بعثی عراق در جنگ با جمهوری اسلامی ایران پرداخته می‌شود و تحولات آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و گردآوری اطلاعات آن کتابخانه‌ای، اسنادی و اینترنتی می‌‌باشد. سوال اصلی پژوهش این است که عراق با اتخاذ چه راهبردی دست به تهاجم نظامی علیه ایران زد؟ همچنین چه تحولاتی در راهبردهای عراق در طول جنگ با ایران رخ داد؟ نتیجه کلی مقاله نشان می‌دهد که عراق با اتخاذ استراتژی "برپایی جنگ" به دنبال نیل به سه هدف "تغییر معاهده 1975" و به کنترل درآوردن اروندرود و نیز "جداسازی استان خوزستان" از ایران و همچنین "سلب حاکمیت دولت ایران از جزایر سه گانه" بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک در خلیج فارس بوده است. در نهایت در این پژوهش مشخص شده است که راهبرد عراق در لشکرکشی به خاک ایران با توجه به دفاع همه جانبه مردم و قوای مسلح جمهوری اسلامی ایران، شکست سختی خورده و ناکام مانده است. صدام حسین به هیچیک از اهداف خود از برپایی جنگ نرسید. وحدت سرزمینی و یکپارچگی ایران باقی ماند و حزب بعث نیز چند سال پس از پایان جنگ نابود شد و صدام نیز حکومت خود بر رژیم بعث عراق را از دست داد و سرانجام کشته شد.

In this research, the strategies of the Baathist government of Iraq in the war with the Islamic Republic of Iran are discussed and evaluated, and its developments are analyzed.The verification method in this research is descriptive-analytical and information collection is library, documentary and internet. The main question of the research is, what strategy did Iraq launch a military attack against Iran? Also, what changes occurred in Iraq's strategies during the war with Iran?The general result of the article shows that Iraq, by adopting the strategy of "instigating war" in order to achieve the three goals of "amending the 1975 treaty" and taking control of Arvandroud, as well as "separating Khuzestan province" from Iran, also "taking away the sovereignty of the Iranian government from the three islands" "Abomusa, Big Tunb and Little Tunb were in the Persian Gulf.Finally, in this research, it has been determined that Iraq's strategy in campaigning on Iranian soil has suffered a severe defeat and failed due to the all-round defense of the people and the armed forces of the Islamic Republic of Iran. Saddam Hussein did not achieve any of his goals of starting a war. The territorial unity and integrity of Iran remained, and the Baath party was also destroyed a few years after the end of the war, and Saddam also lost his rule over Iraq and was finally killed.

سوال اصلي پژوهش اين است که عراق با اتخاذ چه راهبردي دست به تهاجم نظامي عليه ايران زد؟ همچنين چه تحولاتي در راهبردهاي عراق در طول جنگ با ايران رخ داد؟ نتيجه کلي مقاله نشان ميدهد که عراق با اتخاذ استراتژي "برپايي جنگ " به دنبال نيل به سه هدف "تغيير معاهده ١٩٧٥" و به کنترل درآوردن اروندرود و نيز "جداسازي استان خوزستان " از ايران و همچنين "سلب حاکميت دولت ايران از جزاير سه گانه " بوموسي، تنب بزرگ و تنب کوچک در خليج فارس بوده است . براي اجرايي شدن اين راهبرد، رژيم بعث عراق سياست هايي به شرح زير را در پيش گرفت : ١-خروج از راهبرد صرفاً دفاعي در جبهه هاي زميني و حمله به برخي از مواضع ايران مثل حمله به مهران و تصرف آن در اواخر ارديبهشت ١٣٦٥ ٢-پذيرش انتقال سازمان مجاهدين خلق از فرانسه به رژيم بعث عراق به منظور بهره گيري بيشتر از ظرفيت جاسوسي و عملياتي منافقين در تهاجمات ٣-راه اندازي جنگ نفتکش ها به منظور ايجاد ناامني در خطوط کشتيراني و بين المللي کردن جنگ ٤-بمباران پالايشگاه ها و کارخانجات ايران ٥-برپايي جنگ شهرها و حملات گسترده به شهرها و مناطق مسکوني به منظور افـزايش تلفـات غير نظاميان با اتخاذ چنين راهبردي، ارتش رژيم بعث عراق علاوه بر تداوم جنگ و تهاجم در جبهه هاي زميني، جنگ در خليج فارس را نيز گسترش داد و علاوه بر حملات مرتب به جزيره خارک و ساير تأسيسات نفتي ايران ، جنگ نفتکش ها را نيز به صورت گسترده آغاز کرد.