Abstract:
اهداف آسیب نخاعی به طور گسترده بر سلامت جسمی و روانی افراد تاثیر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله شایستگی عاطفی برکینگ در خودتنظیمی هیجانی چندین جانباز مبتلا به ضایعه نخاعی انجام شد.
مواد و روش هااین مطالعه نیمه تجربی بر روی کلیه جانبازان ضایعه نخاعی اصفهان در آبان و آذر ماه سال 1398 (که تعداد آنها بر اساس آمار ارائه شده از سوی معاونت درمان بنیاد شهید و امور ایثارگران استان اصفهان 264 نفر بود) انجام شد. در ابتدا با نمونه گیری هدفمند و با استفاده از پرسشنامه مهارت های تنظیم هیجان به عنوان ابزار غربالگری و پیش آزمون، 31 نفر از جانبازان دارای نقص در این مهارت شناسایی و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (16 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. از پرسشنامه مهارت های تنظیم هیجان برکینگ و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک استفاده شد. مداخله با استفاده از آموزش تلفیقی شایستگی هیجانی در 7 جلسه یک ساعته به صورت گروهی جداگانه انجام شد. پس آزمون و پیگیری یک ماهه در پایان مداخله انجام شد.
با استفاده از نرم افزار SPSS23 و با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر (ANOVA) تحلیل شد.
یافتهها تفاوت بین نمرات پیشآزمون و پسآزمون در تمامی مولفههای پرسشنامه مهارتهای تنظیم هیجانی معنادار بود (05/0p≤)، که دلالت بر اثربخشی مداخله تنظیم هیجان در بهبود خودتنظیمی هیجانی جانبازان نخاعی دارد. جراحت؛ اما بین نمرات پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری مشاهده نشد که نشان دهنده تداوم و پایداری یافته ها
تا مرحله پیگیری است (05/0p≥).
نتیجهگیری مداخله شایستگی عاطفی برکینگ میتواند مداخلهای موثر برای بهبود خودتنظیمی هیجانی جانبازان مبتلا به آسیب نخاعی باشد.
Aims Spinal cord injury widely affects the physical and mental health of individuals. The present study aimed to investigate the effectiveness of Berking’s emotional competence intervention in the emotional self-regulation of several veterans with spinal cord injury.
Materials & Methods This quasi-experimental study was conducted on all veterans with spinal cord injury in Isfahan in November and December 2019 (whose number was 264 according to the statistics provided by Treatment Deputy of the Martyr and Veterans Affairs Foundation of Isfahan Province). Initially, through purposive sampling and using the Emotion Regulation Skills Questionnaire as a screening instrument and a pre-test, 31 veterans with a deficit in this skill were identified and randomly assigned to experimental (16 individuals) and control (15 individuals) groups. Berking’s Emotion Regulation Skills Questionnaire and demographic information questionnaire were used. The intervention was performed using integrated emotional competence training in 7 one-hour sessions as separate groups. Post-test and one-month follow-up was conducted at the end of the intervention. The data were analyzed by SPSS23 using MANCOVA and repeated-measures analysis of variance (ANOVA).
Findings The difference between pre-test and post-test scores was significant in all components of the Emotional Regulation Skills Questionnaire (p≤0.05), which implies the effectiveness of emotion regulation intervention in improving the emotional self-regulation of the veterans with spinal cord injury; however, no significant difference was found between the post-test and follow-up scores which indicates the continuity and stability of the findings up to the follow-up stage (p≥0.05).
Conclusion Berking’s emotional competence intervention can be an effective intervention for improving veterans’ emotional self-regulation with spinal cord injury.